Tussen bergen, velden en gorges..

9 september 2022 - Barret-sur-Méouge, Frankrijk

Na de paar heerlijke dagen in de bergen besloot ik weer verder de trekken. Het avontuur trekt.. Ik had ooit een afbeelding gezien van de gorges de Méouge en daar was ik nieuwsgierig naar geworden. Het lag zo’n 150 km ten ZW dus prima te doen.

Het was n prachtige route langs bergen, dorpjes onder n blauwe lucht . Ik maakte ook even n tussenstop bij n skioord. Wat zal t hier anders zijn in de winter. Een hele andere belevenis een sfeer zal hier dan hangen.Plannetje voor de toekomst?

De bergen maakten plaats voor heuvels en velden. Lavendelvelden verschenen. Allen netjes op n rijtje en keurig geschoren. De oogst was al weken geleden geweest. Geen blauw/paarse rijen maar grijstinten met hier en daar n vergeten plukje blauw.

De lucht veranderde ook weer. Van helder blauw naar wolken, donkere wolken en uiteindelijk regen.

Ik kwam in de regen aan op mijn bestemming. Een mini camping a la ferme in Barret-sur-Méouge. Met een yurt, die werd bemand door een stel vrolijke, babbelgrage en luidruchtige Fransen. Met n Franse buldog die gezellig mee praatte.. Naast mij was een varkensweide waar babys,pubers ,ouders en oudjes rondliepen.N grappig stel, ze hadden krullen en kroeshaar. Er was duidelijk een rangorde, dat werd al helemaal hoorbaar tijdens eten. Poeh, die beesten kunnen schreeuwen!

Mede door de regen was t n rommelige bedoening. Mn plekje had weinig uitzicht en ik trok me al vroeg terug in Dokkie. Filmpje kijken ,wijntje erbij en hopelijk morgen n zonnige dag.Gelukkig, de volgende dag zag de wereld er n stuk anders uit. De zon was weer helemaal terug.

Ik had n praatje met de oude baas die op het terrein woonde. Hij wist me veel over de omgeving te vertellen. Hij tipte me ook over n prachtig uitkijkpunt met 360° view. Dat was tevens n parapente locatie. Mn nieuwsgierigheid was al snel gewekt.

Ik toerde wat door de gorges en nam de afslag naar de locatie. Het was n smal weggetje die na 12km uitkwam op de top. De oude baas had gelijk gehad,  wat n vergezichten! Inmiddels was t rond 12u geworden en reden er meer en meer busjes de berg op naar de start.De thermiek begon toe te nemen. Piloten verzamelden zich op de helling en ik heb er n hele tijd zitten genieten van t uitzicht en hun starts. Op n gegeven moment vloog er ook n gier tussen de schermen, al zag ik ze al veel vaker, het blijft indrukwekkend! Ik trof en Fransen, Engelsen, Amerikanen en er liep uiteraard ook weer n Nederlander rond. Klein landje, maar overal aanwezig.

Na n tijdje besloot ik om toch die gorges de Méouge eens wat meer te gaan verkennen. Het riviertje was ondiep en modderig na de regen van de afgelopen avond. Er was n mooie locatie bij een oude brug. Ik heb wat kilometers langs de rivier gelopen  en dat was genoeg voor vandaag. Ik ben inmiddels behoorlijk gewend aan en verwend met uitzichten op gorges en rotspartijen.Toch geniet ik er elke keer opnieuw weer van, wat heeft dit land veel afwisseling en prachtige natuur.

Na een modderbadje , wat overigens heel goed voor de huid is, ben ik nog wat bij de rotspartijen blijven hangen.  Beetje lezen, veel zon pakken en nadenken over mn volgende bestemming.  

Ik wist dat mn ouders vele jaren naar de Luberon waren geweest.  Ze verbleven dan op de municipal in la Tour d ‘Aigde. Ze hadden zoveel goede herinneringen aan die tijd en soms een beetje heimwee naar Frankrijk. Zou ik ze nog n keertje meenemen door middel van foto’s en filmpjes?

Dat werd mn keuze, ik zou t gaan combineren met n bezoek aan de okergroeves in Rustrel.

Die avond had ik de camping voor me alleen. De Fransozen waren vertrokken en ik nam mn intrek in de gezellige campkitchen. Met af en toe wat geknor op de achtergrond,  het geluid van n uil, een blaffende hond, realiseerde ik opnieuw n pareltje gevonden te hebben.  Wat in 1e instantie een lawaaierige en troeperig geheel leek, bleek een prima pleisterplaats en uitvalsbasis te zijn voor deze voor mij onbekende omgeving.  

Toen ik de volgende ochtend afrekende bij de oude baas, was ik opnieuw n luttel bedrag kwijt. Hij informeerde geïnteresseerd of ik n fijne dag gehad had en wat ik allemaal had gedaan . Of ik de avond ervoor de schaapskudde had gezien die langs mn auto naar de stal geleid werd. Jazeker,  dat had ik. Maar waar waren ze nu dan? We hebben rekening met je gehouden. Hij wist te vertellen dat ze ’s ochtends om 6uur expres langzamer hadden gelopen om me niet te wekken door t geklingel van de bellen. Jeetje…..

Foto’s

5 Reacties

  1. Ank:
    10 september 2022
    Aah mooi zeg, volgens mij had jij het helemaal niet erg gevonden om door zacht klingelende belletjes gewekt te worden...
    Zo fijn. om net je mee te reizen. Hug.
  2. OzzieJohn:
    10 september 2022
    Weer n prachtig verhaal, wanneer ga je ze bundelen en uitgeven.
    Ook de foto’s zijn geweldig en n lust voor het oog.
  3. Melia:
    10 september 2022
    Mooie verhalen Liz, ik zie het helemaal voor me. Dat doe je goed!
  4. Marianne:
    10 september 2022
    Fijne verhalen... 😊
  5. Annette:
    18 september 2022
    Fijn om je verhalen te lezen.
    Ik hoef niet te zeggen 'geniet,' je doet het gewoon! Top!