shouf shouf habibi

     Al in Nederland had ik me voorgenomen om op onderzoek uit te gaan naar de verfbaden en leerlooiers in een van de vele souks hier. Ik wist een beetje wat ik kon verwachten, had gelezen over de indringende geuren en wilde het met eigen ogen zien en met eigen neus ervaren..

Er wordt hier allerlei delen van een dier gegeten ,delen waarvan je het bestaan amper wist .Ook de huiden worden optimaal gebruikt..vele schapen ,geiten,koeien en kamelen  zijn gerecycled in een poef,tas,portemonnee of in babouches.. Vrijwel elk onderdeel kan worden gebruikt voor consumptie of gebruiksartikel..Ik heb stierenballen zien hangen ,kamelenkoppen in vitrines gezien en schapenkoppen gekookt zien worden..De slakkensoep op het plein Jemaa el-Fna vond gretig aftrek..

Het was nog niet zo gemakkelijk om de weg te vinden in het doolhof van straatjes, winkeltjes,steegjes en poorten..De medina en souks zijn een een wirwar van kooplui, per onderdeel en ambacht gegroepeerd in honderden uitstallingen..

Het grappige is dat al die handelaars elkaar versterken, ze roepen naar elkaar,verwijzen naar elkaar en er heerst geen sfeer van concurrentie..meer broederschap..

Via de pluimveemarkt, waar een levendige handel was en de kippen levend op de weegschaal berekend werden,liep ik verder en verder een wereld in van tapijten, kleding,babouches,koperwaren,granaatappels,cactusvruchten,tassen,theepotten,glaswerk,kruiden,zuidvruchten,olijven,en mannen...

Mannen, heeel veel mannen...zittend  voor hun koopwaar, traditioneel gekleed in djalaba,me naar binnen proberend te lokken..Nieuwsgierig kijkend, aftastend,bewonderend, maar niet vervelend...

Ik liet me niet verleiden en vriendelijk lachend liep ik verder en verder me realiserend dat ik de uitgang al lang kwijt was....vertrouwend op n goede afloop ...amper toeristen..1 vrouw...honderden Marokkaanse mannen..maar wel n vrouw met desert eyes...Althans dat is wat ik dagelijks te horen kreeg ,sommige Berbervrouwen hebben blauwe ogen en rood haar..En ze kunnen goed afdingen !

Ik had een missie, ik zocht souk Sebbaghine.Omdat ik het proces wilde zien van het bewerken met pigment en ik wilde de kleurrijke strengen zien hangen te drogen.

Onmogelijk was het om deze plek te vinden en een spontane gids bood zich aan.Hij bracht mij via steegjes en poorten in een omgeving waar ik verrast werd door een kleurige kakofonie van strengen wol,doeken en lappen die overal aan hingen en een vrolijk plafond vormden. Un plaisir pour les yeux !

Een jonge Marokkaan met bruine tanden die vloeiend engels en frans sprak legde mij het hele  proces uit.Schaaltjes pigment verkleurden op een verrassende wijze de wol.Hij sloofde zich uit om mij de juiste kleurkeuze te laten maken bij de aanschaf van wat sjaals en liet me de verschillende toepassingen zien...Want gehandeld moest er natuurlijk ! Berber-eyes versus Merrakshi-eyes..we kwamen er wel uit..en terwijl ik wist dat ik teveel betaald had kon me dat niets schelen.Je betaalt niet veel voor al het moois hier. en de ervaring is onbetaalbaar..

Toen loodste hij me mee naar het dak waar ik een geweldig uitzicht over de stad had. Duizenden vierkante daken, minaretten,schotelantennes,drogende strengen wol,en moskeeën staken af tegen het atlasgebergte in de verte.           

Mon ami marocain nam me mee naar een achteraf pleintje,waar een oude baas gehurkt aan het werk was. Dampende vaten met wol om hem heen. Tergend langzaam bewoog hij met zn knokige handen de wol met olijfzeepschuim om een houten mal.Hij was uren bezig om zo babouches te maken van vilt . Ik heb er spijt van dat ik er geen gekocht heb, een teken dat ik terug moet komen naar deze plek...en dat gebeurt zeker !                   

Ik vroeg of mn gastheer me naar de leerlooiers souk kon brengen.Dat niet, het was ver weg,maar hij wist wel n oplossing...Ik stiefelde achter m aan, en via de vele koper koopwaar kwamen we op n pleintje waar ik "overgedragen"werd aan `n familielid..n jonge trendy boy met n brommer...Of ik achterop wilde stappen,dan bracht hij me naar de plaats van bestemming..

En ik, ik bedacht me niet, wilde ervaren,tilde mn rok op en slingerde mn been over t achterwiel,bedekte mn knieen ,knoopte mn tassen vast en klemde mn armen om zn middel. Met wapperende haren en sjaal scheurden wij door de medina.Shouf shouf habibi.

Onderweg ezelkarren ontwijkend, slingerend om wandelaars en bedelaars, toeterend, roepend en lachend ..werd ik gedumpt vlakbij Bab Debbagh.

Waar ik "overgenomen"werd door de patron van het plein die me een bosje verse munt in mn hand drukte. Tegen de stank die van de huiden kwam..                

Hij liet me het proces zien van huidbewerking.De bassins waren vol witkalk, duivenpoep en kleurstoffen.Zwaar werk voor de mannen die tot hun middel in de derrie stonden en onder ongezonde omstandigheden werken..Er kleeft vanaf nu een vieze bijsmaak voor me aan de poefen en babouches.

Toen we weer terugliepen passeerden we n huisje waaruit vrolijke life muziek klonk.Een oude baas hield me een schaal met koekjes onder mn neus en hij wilde me mee laten vieren met t vrijgezellenfeest van zn dochter.Ze zou de dag erna trouwen.

Ik werd naar binnen geloodst en begaf me onder n groep uitzinnig dansende vrouwen, jong en oud,met en zonder sluier...In no time werd ik opgenomen in de feestvreugde en mn heupen pasten zich moeiteloos aan aan het ritme, heerlijke opzwepende muziek !Ik feliciteerde de as bruid en wenste haar bonheur in haar leven.Vreemde ogen keken me nieuwsgierig aan,er werd me een dikke omhelzing gegeven, zusterschap is universeel..Pas de problème..

Met n warm hart en lijf verliet ik na een tijdje heet feestgedruis weer om weer achterop te stappen bij brommerboy. Hij bracht me terug tot vlakbij Jemee el-Fna, niet helemaal..politiecontrole..Terwijl we afrekenden(overal wordt over onderhandelt) keek hij me schalks aan..Hij zag nog meer handel...Hij vond me leuk en mooi...Of ik een Marokkaanse minnaar wilde...Hij was beter dan alle anderen...

Haha, non, merci habibi...Glimlachend vervolgde ik mn weg langs de rijen muntverkopers op weg naar hotel Ali,waar mijn reisgenote op me wachtte. De ober herkende me, hij had de dag ervoor de hamam voor mij besproken.Bonjour Liesbeth,tu veux un café americain? Tamare est là .

En ik schoof aan bij Tamara, mn ijverige vriendin die ondertussen al een tijdje aan het werk was.Gewoon via haar mobiel op het terras.Wifi maakt de wereld kleiner...Ik was in een paar minuten van de autoloze achterbuurt ,waar de beschaving stil leek te staan ,weer terug in de wereld van werk,verkeer en toeristen. Slechts een paar honderd meter van het grote plein bevind je je in een andere wereld..

Marrakech, prachtige rode stad...wat ben je een vat vol tegenstellingen. Vous etes surprenante habibi