couleur locale..

30 september 2015 - Marrakech, Marokko

Slechts een reis van 5 dagen..maar zoveel indrukken...

Het drukke Marrakech is omgeven prachtige natuur, er zijn veel mogelijkheden tot het maken van excursies.De Sahara en het Atlasgebergte is op korte afstand en ook de kust is binnen 2 uur te bereiken.

Wij wilden onafhankelijk zijn en huurden voor 2 dagen een auto.Een hele bijzondere auto..die op de vreemdste momenten een bliep gaf en ook reed zonder dat de sleutel in t contact zat..

Aangezien Tamara het rijbewijs nog niet had,ging ik deze nieuw uitdaging aan. Want dat was het zeker .Zowel rijden in een stad als Marrakech als het terugrijden in het donker vanaf de kust  ..No worries...smile,relax,enjoy..

We verlieten de "big city"en werden al snel omringd door de droge vlaktes met een straatbeeld van ezelkarren,brommers,fietsers en mensen op weg..Waarheen ??

In de stoffige dorpjes veel rommel en zwerfvuil op straat , geparkeerde ezels en weer veel,heel veel mannen. Bij elkaar zittend, hangend, en druk converserend met veel armbewegingen.Couleur locale...

Karren met fruit, theeschenkerijen, granaatappels,brood,rode aarde,magere katten,blauwe luchten,stof,getoeter,armoedige hutjes,lemen huizen,dromedarissen, minaretten,muildier,cactusfruit,ijzerwaren,schapen,arganolie,poterie...Het authentieke Marokko...Prachtig ..

Wij wilden de Ourika valei bezoeken en reden richting Atlasgebergte. Onderweg regelmatig groepjes verkopers met een paar dromedarissen.Toeristische trekpleister..voelt niet fijn..

Mooie vergezichten, prachtige Kashba bezocht,huwelijksaanzoek gehad,afgeslagen,lekkere koffie,diepblauwe kleuren,berberdorpen,Marokkaanse gastvrijheid..

De volgende dag naar de kust gereden, Essaouira. Een tocht van zo`n 400km vv, dwars door woestijnachtig landschap...Ook hier was de aarde rood,oranje/rozig zoals in Australie...maar minder intens qua kleur. De beleving was echter wel thuiskomen in een omgeving die me intens raakt...

Nèt zoals Tamara die een sentimental journey had..Zij kwam voor het eerst terug op de plek waar zij als 23-jarige jonge vrouw een gelukkige periode beleefde, een tijdje wonend in een kamer in deze prachtige rustige kustplaats, genietend van de laid back culture die hier  heerst..

Geen getoeter en gehaast hier, wel vriendelijke en relaxte locals.Prachtige kunst,locale produkten en een bedrijvig haventje met visafslag..Moorse invloeden, Portugese kleuren,tagine fruit de mer..mmm..

Helaas maar een middag daar, het is een plek om te onthaasten..relaxen...verbinden..hele inspirerende omgeving om te schrijven...dus ik kom terug..

Met de zon ondergaand in de achteruitrijspiegel reden we terug naar Marrakech.Geen tomtom, wel gezond verstand.

Weinig verkeer op de weg en weinig licht. Een huurauto met onduidelijke verlichting en onduidelijke geluiden af en toe..Een uitdaging dus..Naarmate het donkerder werd werd de uitdaging ook groter...Af en toe doken er onverlichte fietsers op of wandelaars aan de kant van de weg..Naar mate we dichter bij Marrakech kwamen werden daar ezelkarren aan toegevoegd, het was inmiddels helemaal donker geworden en de karren waren onverlicht...Mijn ogen en concentratie maakten overuren...Ik nam bijna een local onbedoeld mee op reis..De plek van bestemming was niet gemakkelijk te vinden en we raakten uit de koers...Om vervolgens op richtingsgevoel weer te keren en via een stadspoort de Medina in te gaan.. waar het de verkeerde toegangspoort bleek te zijn.ze lijken op elkaar...waar ik een plein zag met gewapende bewakers...die ik dacht wel even vriendelijk te vragen van hóe en wat....OEPS ! FOUTJE !

pfiet pfiet,pfiet !!!! Terwijl ik in mn jurk met blote schouders elegant uitstapte..werd er van afstand luid naar me gefloten..Niet uit bewondering,maar door `n bewaker met geweer en fluit en met heftige armbewegingen..IK MOEST MAKEN DAT IK WEGKWAM !

Wat bleek: ik had m`n auto geparkeerd voor het paleis van de koning en de koning zou komen...Hum..ik was een onwelkome gast..safety first..

Ineens had ik zoveel adrenaline in mn donder dat ik spontaan de weg terug wist. Ik vond de goede poort en reed ineen vloeiende beweging de bolide de binnenstad in.

Een telefoontje naar onze verhuurder,No worries..pas de problème.les Hollandaises sont arrivés !

Gniffelend arriveerden wij bij Karim in ons riad..niét welkom bij de koning ! Pfff...wat ongastvrij...;-)

 

 

 

 

 

 

 

2 Reacties

  1. Marianne:
    11 oktober 2015
    Haha, mooi verhaal voor de kleinkinderen straks.
  2. Paula:
    7 november 2015
    Ik weet even niet hoe te reageren.Heb genoten x