Onverwacht bezoek

Vol goede moed trok ik op pad na de enerverende tijd op "le sous-bois de Jade". Via Chasseradès,Mirandol stapte ik vrolijk richting het dorpje Les Alpiers, waar ik in een tipi zou overnachten.

Van alles te zien,mooie verlaten gehuchtjes, oude kerkjes en vooralrust,veel rust. Heerlijk na al die herrie van gisteren van quads en motoren.Het geklingel van de koeienbellen klonk door de valleien en ik kwam amper mensen tegen.

Zo`n 4 km voor mn eindbestemming stond er een markering naar de source du Lot, nieuwsgierig als ik ben dacht ik dat even mee te willen pikken. Het weggetje leidde naar een afgelegen paadje, waar inderdaad n klein maar lekker fris stroompje uit de bergen kwam. Een mooie gelegenheid om even uit te rusten, wat...te zonnen en te baden !Geen mens te zien.

Zo streek ik in ondergoed neer in het miniscule stroompje,wat kilometers verder een grote rivier zou worden. T-shirt uitgewassen, schoenen uit,opgefrist en languit tegen mn rugzak genietend van de zon.

Idyllisch plekje,lekker stil en verscholen...Tot...oh nee,niet weer ! Een verontrustend gejank kwam dichterbij, Ik herkende het geluid van motoren en voordat ik me enigszins kon bedekken doemde er een grote of the road motor met n grijnzende Fransman op vanuit de bosjes aan de andere kant van t kleine stroompje. Hum.tsja..beetje genant,maart was al te laat.Er volgden er nog 3, allen hadden moeite om de geul over te komen met hun grote,brullende gevaartes. Het duurde dus enige tijd en ik verdacht ze ervan het rustig aan te doen,ondertussen charmant verexcuserend . Met een handkus nam de laatste afscheid.

Zo, wat een genante vertoning dacht ik toen de club verdwenen was. Ik vleide me weer neer, nm kleding was nog niet droog. Het duurde echter niet lang toen ik opnieuw geluiden hoorde,deze keer van naderende stemmen. Ik schoot op tijd in mn kleding en een groep wandelaars naderde mn "geheime" pleisterplaats. Ook op zoek naar de "bron". Het waren 5 Britten,waarvan één een replica van Hugh Grant. Ik vertelde hun over mijn onverwachte bezoek van zonet en al lachend concludeerden ze dat dat vast geen probleem voor de Fransen was geweest ! Een vrolijk stel die 5,Britse humor,heerlijk ! Ik zou ze gedurende de hele trail nog bijna dagelijks tegenkomen bleek achteraf.

Lekker opgefrist legde ik de laatste 4 km af om vervolgens in het gehucht Les Alpiers aan te komen.Een heerlijke plek, gezellig met zo`n 14 man gegeten aan tafel bij de eigenaar.Nieuwe contacten gelegd, uitgenodigd door Dominique in Portugal, you never know! Ik deelde de tipi met nog 4 andere vrouwen met op de achtergrond opnieuw vele geluiden...In le Bleymard,2km verderop, was een festival gaande en gedurende de hele nacht was de muziek goed te horen. Het hield even op....om vervolgens om 5.15 met zonsopkomst in alle hevigheid weer los te gaan met djembe getrommel !

Ach, met n beetje fantasie waande in me in n indianenfilm, tipi, trommels...misschien komik morgen wel n cowboy tegen. Maar dan wel graag te paard en niet op n steigerende motor!