Mes genoux !

2 juni 2019 - Le Pont-de-Montvert, Frankrijk

Vandaag zou` t `n pittige tocht worden, de langste en steilste klim van de hele trail. Na een slechte nacht maar lekker ontbijt weer dapper op pad. Inkopen doen voor 2 dagen, onderweg was er nl niets open.Mijn al niet al te grote rugzak werd volledig benut. Ik wist niet hoe lang ik op pad zou gaan, alles hing af van mn rechter knie, sinds een blessure niet meer 100 punten.Ik bleek echter heel slim met de beperkte ruimte om te kunnen gaan. Voor elke gelegenheid had ik "passende"kledij en zelfs mn reislaptop zat erin. Een emmertje van de Turkse Yoghurt bleek heel handig om allerlei spul in te bewaren.Kleding werd in mn pareo gewikkeld en onder de zak bevestigd.Pareo was rok, handdoek en laken tegelijk. Alles paste, maar t geheel was toch best zwaar.Ik zag heel wat kleinere rugzakken voorbij komen, maar ook mensen met volledige bepakking, waarvoor respect !

Via le Bleymard liep ik al om 8.30 richting station du mont- Lozere en nog hoger naar Pic de Finiels, het hoogste punt in de Lozere.Dat was 10 km klimmen met een hoogteverschil van 700m, pffff ..mes genoux! Dat station is een ski gebied, ik was er al eens eerder geweest, maar het blijft een beetje bizar om in de zomer door een gebied met kabelbanen, stoeltjesliften en sneeuwstokken te lopen. Een desolate omgeving daar op de hoogvlaktes, maar oh, wat een bijzondere sfeer. Grote steenmannen wezen de weg naar boven. Dat waren overblijfselen uit tijden dat men deze etappes in de mist en bij donker moest afleggen. Veel rotsmuurtjes, groepen stenen en prachtige vergezichten.

Inmiddels was het flink heet geworden, de afdaling naar le Pont de Montvert zou wel wat gemakkelijker zijn dacht ik. Niets was minder waar. Heet was een lang traject in de volle zon, mes genoux werden stevig belast ondanks het gebruik van de bâtons.De laatste 3 km was pas echt afzien, keien, rotsen, en zeer onvlak terrein. Met een knalrode kop, behoorlijk oververhit bereikte ik rond 18.30 uur mn eindbestemming. Ik werd "opgewacht"door het kluppie Britten die al lekker achter hun biertje zaten.Ik moest echter nog 500m lopen om mn gite te bereiken. Waar ik opnieuw een bijzonder heerschap trof....

Foto’s