Good old Murphy, the basterd...

Murphys law
Good old Murphy, eigenlijk wil ik m helemaal niet kennen. Hoe zat t daar ook al weer mee…Zoiets als wanneer de trend eenmaal met missers is ingezet volgen er meer…??? Daar kan ik opnieuw over meepraten.
Na een bijzondere periode vol Corona ongemak dit voorjaar in Australië , hoopte ik vanaf half augustus voor een periode van 6 weken opnieuw op stap te kunnen. Deze keer n stuk dichter bij huis. Als Corona niet opnieuw n spelbreker werd, zou ik een week als vrij vlieger met mn Nederlandse vliegschool mee naar Andelsbuch gaan. In het naseizoen.Surprise,helaas bleek uitgerekend deze week volgeboekt te zijn.
Da’s balen maar oké, n weekje later dan maar, alsnog 5 weken te gaan.
Voor de zekerheid wilde ik mn auto nog n grote beurt geven en oeps, mn oud vertrouwde Ford Focus bleek onverwacht echt serieuze problemen te hebben.Hij kwam niet meer door de APK. De motor was nog prima, maar t onderstel gaf problemen . Mn rijdende reisgenoot had nieuwe kostbare onderdelen en een lasbeurt nodig…Na 15 jaar trouwe dienst, op zn 18e ,tijd om definitief afscheid te nemen.
Geen fijn moment wanneer je 2 weken later op reis gaat. Ik wist echter wel precies wat ik wilde, maar laat daar nu in Noord Nederland niet veel van te koop staan. Tussen de nachtdiensten door speurde ik naar Kangoos, Berlingos en Partners. Er was genoeg te koop, maar daar moest wel n eind voor gereden worden en die tijd had ik niet.Op de valreep,na n tip van mn eigen Ford garage , vond ik de juiste match.Een felblauwe Dacia Dokker uit Leeuwarden koos mij uit als zn nieuwe eigenaar. Ik viel als n blok voor m.No nonsense,robuust,fris kleurtje, ruim, beetje stoer en eigenwijs, mijn nieuwe huis op wielen voor hopelijk een hele lange tijd !
Ik hoefde totaal te wennen aan deze nieuwe kar,hij voelde gelijk thuis.De achterbank werd eruit gehaald en mn vaste matras schoof zo naar binnen.Geen tijd om extra bergruimte te bouwen, no worries, kratten konden t prima doen for the time being.Een leuk project voor in de winter. Mn vertrouwde dingetjes om me heen, heerlijk! My home is my castle.
De eerste nacht sliep ik in Duitsland, ik bekeek er t middeleeuwse stadje Rothenburg ob der Tauber. Het straatbeeld werd er al aardig bepaald door mondkapjes.Daarna verder door naar Andelsbuch, waar ik n week zou gaan paragliden met mn Airtime. 
De camping in Bezau waar de meeste andere piloten verbleven was eigenlijk vol, er was alleen nog n plekje voor n klein tentje.Het was n shock om te zien hoe daar van alles door elkaar heen op n mini veldje gepropt was.Dit kon niet waar wezen.....Mijn postzegel was op n schuin stukje op t meest lawaaierige deel van de al overbezette minicamping.En ja hoor, Murphy was opnieuw lekker bezig:mn glasfiber tentstok knapte doormidden,onvoorstelbaar,  ik wist niet dat kon met dat spul.Gelukkig had ik duct tape mee, maar  mn voortent werd daardoor een punttent,samen met n koepeldak een bijzonder geheel.
Na een beroerde en natte nacht kon ik de volgende dag mn bedoeninkje onverwacht verplaatsen naar een ander plekje. De lucht was dreigend en ik spande mn tarp  over mijn bijzondere uitdossing, nu leek t zelfs op n Japanse tempel. Ik bereidde me inmiddels voor op de vliegweek, portofoon checken en alles aan de stroom. Toen kwam ik er achter dat mn telefoon plots niet meer op wilde laden, de aansluiting bleek kapot….potdorie Murphey! In de stromende regen ben ik op zaterdag eind van de middag naar een mediamarkt gereden 30km verderop, waar ik binnen 5 minuten een nieuwe versie van mn oude telefoon gekocht had.
Die moest natuurlijk ook “nog even" geïnstalleerd worden.Dat bleek nog n hele toer, wachtwoorden werden gevraagd, bleken vergeten, werkten niet etc etc….Gedver, wat n gesodemieter,ik heb n hekel aan dat soort technisch en compu gedoe, het ligt me gewoon niet.. maar uiteindelijk lukte t en kon ik om 0.30 relaxed n korte slaap pakken. De wekker voor de 1e vliegdag liep al om 7uur af.
En ja hoor, s ochtends regende t, dat kon er ook nog wel bij.Toch gingen we de berg op en na een paar uur parawaiting werd er alsnog n  kort vluchtje gemaakt.

Het werd een leuke week, een gezellige mengeling van jong en oud. Ik trof er een andere Drachtster, hoe toevallig ! Zijn vrouw was zelfs een bekende van mij, ze werkte in hetzelfde ziekenhuis.Wij begrepen elkaar vanaf het begin heel goed, dezelfde Noordelijke humor en nuchterheid. Alles kwam op tafel, uiteraard werd de hele Corona problematiek ook van alle kanten bekritiseerd.Het mocht de pret niet drukken. Beginners en vrije piloten, wij genoten van alle enthousiaste gebeurtenissen in deze bijzondere sport.Ondanks de regenbuien heb ik toch nog 11x gevlogen. Een afwisselende week met een boomlanding en een daklanding,  beiden keren absoluut  niet de bedoeling en gelukkig was ik niet de piloot. 
Nee, ik dacht dat Murphy nu wel klaar met mij was, maar hij liet zich toch nog 1x opnieuw zien. Tijdens een ochtendvlucht maakte ik n sliding op t kletsnatte gras. En toen hoorde ik “pok". Da’s nooit n goed teken, ik kreeg  n déjà vu.. 2 jaar geleden had ik op dit onvlakke landingsveld ook een “pok" gehoord, toen was t mn knie.Nu was t mn hamstring. Gelukkig geen volledige zweepslag, maar wel zodanig dat ik minder kracht in mn linker been had.Niet handig wanneer je met n voorwaartse start snelheid moet maken.
Ik heb er gelukkig niet minder om gevlogen. Mn buurman had meer pech, die kreeg de dag erna een echte zweepslag in zn hamstring. Einde oefening, de vliegweek was voor hem voorbij.Ook voor de piloot van de boomlanding was t over en uit.Teveel adrenaline in haar lijf,teveel risico. Ze was t niet met t instructieteam eens, vond dat ze wel weer kon vliegen. Ik begreep hun echter wel. Paragliding vergt mentaal veel , geen overmatige stress en in ieder geval concentratie!
 Ik heb geen tegenslagen meer gehad(afkloppen!). Murphy was schijnbaar klaar met mij, de beproevingen waren voorbij en hij  had zn focus waarschijnlijk op iemand anders gericht. Fingers crossed ! Na deze week vertrok ik in de regen alleen richting Annecy,het Mekka voor paragliders. Ik zou daar gaan ervaren of ik volledig zelfstandig, zonder porto begeleiding durfde te vliegen. Ik zou er maar 1 of 2 nachtjes blijven , ik bleef er echter n week ! Murphey liet zich niet meer zien hahaha,lucky me!