Gaelic

Ode aan een geliefde en soulmate op vier poten...

Men zegt dat je maar één keer in je leven een hond treft die die éne hond voor je is...Ik wist dat nog niet maar ondervind het momenteel..

Afgelopen jaar de dag voor Valentijnsdag heb ik Gaelic, mijn Ierse terriër, moeten helpen met sterven..Hij was 13 jaar lang veel meer dan een hond voor me..Een vriend, makker, deelde vreugde en verdriet,was sportmaatje, reisgenoot, verbinder, katalisator,spiegel , onvoorwaardelijk trouw en liefdevol. Een karaktervolle hond wiens haar dezelfde kleur als mij had.Hij was mijn schaduw en onze energieën matcheten volledig..

Toen ik 2014/2015 4 maanden in Australië verbleef en hij niet meekon, had hij letterlijk een gebroken hart en verslechterde zijn conditie enorm. Hij werd lusteloos, depressief gewoon en het Ierse vuur verdween uit zn ogen.Zijn hartfalen zorgde ervoor dat hij moest inleveren, maar hij wilde nog niet opgeven..Onze hereniging was bijzonder, Gaelic veranderde binnen een uur weer in een vrolijk ventje en volgde me weer overal.

Toen wist ik het zeker, deze hond is een deel van mij..

Omdat ik aan voelde komen dat onze wegen binnen een jaar gingen scheiden, bood ik mij aan als logeeradres voor honden.Een mooie overgang naar een honden-loos bestaan, ik kan immers geen eigen hond hebben met een nieuwe lange reis in het vooruitzicht.

Dit bleek een goede zet, zowel Gaelic als ik genoten van de vrolijkheid en gezelligheid van de logé`s. Hij gaf nog steeds niet op...Wilde me nog niet verlaten, het was z`n tijd nog niet..maar werd trager en trager...Kwam in zn eigen wereldje..Werd een oude man...

En toen kwam Mous logeren, een jonge stabij die mij als tijdelijk baasje koos. Ik zag de verandering optreden. Mous legde zijn kop op mijn schoot en Gaelic trok zich terug,deed wat stapjes achteruit alsof hij aangaf: het is goed zo, ik kan gaan, het wordt nu overgenomen,er wordt voor Liesbeth gezorgd..

Vanaf dat moment wilde hij ook niet meer lopen, zijn buik zwol op en hij verkeerde in een soort afwezigheid.het moment was gekomen om mijn verantwoordelijkheid te nemen.

De laatste wandeling die we hebben gemaakt keken we samen naar de wolken en heb ik hem bedankt voor de mooie tijd samen.Intens verdriet voelde ik..dankbaar voor het duidelijke sein dat hij afgaf,maar diepe pijn van naderend verlies....

Gaelic gaf zich snel over aan het middel wat in zn aderen gespoten werd, volledig relaxed sliep hij in..We namen hem mee naar huis waar hij nog een dag in zn mand bij ons bleef.Alsof hij sliep, 1 oor over de rand..s`nachts nog mee naar het voeteneind, het vertrouwde plekje voor hem, onze laatste nacht samen..een laatste aai,een kus op zn neus, zn pootje in mn hand..hete tranen..Rouwen...

Hij werd gecremeerd en zn as krijgt een plekje op zn favoriete stek bij het vijvertje in mn tuin...

Oppashonden volgden, heel fijn en prachtig om voor deze lieverds te mogen zorgen..Maar naarmate Gaelic langer overleden was kwam het gemis ook harder binnen en het besef wat hij voor me betekend heeft..

En nu ik mn eerste vakantie zonder hem op pad ben, voel ik het gemis des te meer..Het voelt niet compleet en ik voel, ervaar en heroriënteer..

Ik ben in Greifenburg, een week paragliden. Vorig jaar was Gaelic er nog bij en was hij de groepsknuffel van iedereen...Mn enthousiasme heeft een deuk gekregen en mn ogen schieten regelmatig vol.

Ik zie wolken,veel wolken...Een lieve vriendin vertelde me :hoe hoger je vliegt,hoe dichter je bij Gaelic komt...Een bijzondere vriend vertelde me : wees stil en luister goed naar de wolken : dan hoor je Gaelic blaffend achter de katten aanrennen...van wolk naar wolk...Hij zal altijd naast je lopen...De woorden en dit besef  helpen me en paragliden zal altijd anders zijn vanaf nu.Het tovert een glimlach om mn mond.

En zo is het. Hij is bij me,hij zit in mij, is een deel van me, zn ziel leeft voort..Ik zie m in de wolken, ik hoor m in de wind...Ik voel m als het regent en ik warm me aan zijn zonnestralen....

Alle tranen die vloeien zijn een uiting van mijn enorme liefde voor hem en een ode aan een geliefde en soulmate op vier poten ..die mij heeft laten ervaren wat onvoorwaardelijke liefde en trouwheid is..Hij zit stevig verankerd in mijn hart en reist met me mee..