Aurel

Aurel....Een klein dorpje op n heuvel tussen Crest en Die. In het departement Drôme. Je moet het weten,anders rijd je er zo aan voorbij. Bij Vercheny neem je de brug over de rivier et voilà,binnen 5 minuten zie je het dorpje herrijzen tegen de achtergrond van wat bergen. Elke keer wordt ik weer warm van binnen bij die aanblik. In een soort van kom heerst er een heerlijke rust. Wijnvelden,reclame voor Clairette de Die, wat lavendel,een stroompje en huizen met blauwe luiken tegen de berg aan geplakt..Eigenlijk stelt het dorp qua omvang niet zoveel voor, maar voor mij is het een gouden plekje. Ik kwam al jaren in deze omgeving en toen ik in 2009 voor t eerst de stoute schoenen aantrok om samen met Emiel een tandemvlucht te gaan maken ,werd ik hier door een stel paragliders mee de lucht in genomen .

Het bleek een "blijvertje",Aurel is een van mn vaste stekjes gebleven in Frankrijk.Hier maakte ik nieuwe vriendschappen en is de basis gelegd voor mijn eigen pilotencarriere.

Toen ik vorige week een stuk met Frédéric aan t wandelen was over de kale heuvels vlakbij t dorp en tegenover de camping vonden we tussen t struikgewas wat overblijfselen van een . nederzettinkje. Ooit  had er op deze heuvel een "petit chateau"gestaan. In de hele vallei tussen Crest en Die zijn torens en resten van kleine kasteeltjes te vinden.De toren van Crest, de ruine van Pontaix staan in menig fotoalbum..Frédéric verklaarde de naam Aurel : AU is de scheikundige term voor goud ,ooit werd er op deze plaats een goudmijn gevonden. De naam Aurel heeft hier zn oorsprong vandaan.

Hum...gouden plekje ? Ik heb t vanaf t begin zo ervaren, goed verstopt voor het grote publiek, maar eens gevonden niet meer los kunnen laten...Au van goud , maar ook au van pijn..Beiden heb ik hier ervaren en beiden horen bij het leven. De een kan niet zonder de ander, licht en donker, zon en maan,vreugde en verdriet...tegenstellingen, lastig maar ook voedend voor elkaar...

De rivier la Drôme komt hier samen met la Roanne.De een breed en snelstromend, de ander ondiep en kabbelend.. Beiden stromend maar elke in z`n eigen tempo..

Schreef ik eerder : niets is wat lijkt...ook nu bleek dat zo. Was Frédéric zo overtuigd van zn verklaring van het woord Aurel, de waarhied bleek anders hahaha.Door n oplettende lezer werd ik geattendeerd op de werkelijke betekenis. Wikipedia verklaarde dat de naam was ontleend niet aan goud,maar aan het feit dat er wind overal was en inderdaad wordt Aurel op de heuvel omringd door wind...Voor mij blijft de verklaring van Frédéric een mooie...

Aurel, een klein goudmijntje in dit grote land. Waar ik inmiddels al heel veel van heb mogen zien. Waar in al z`n kleinheid grootse dingen gebeuren. Vanaf de berg aanschouwde ik vaak de zonsondergang, gouden kleuren,de sterrenhemel.Geen lichtvervuiling hier, behalve `t geruis van t riviertje la Colombe amper geluiden.

Ik hoop er nog vaak te komen, niet alleen nu ,maar ook later, veel later....We hebben allemaal `n plek waarvan je weet dat “het klopt”, waar dingen samen vallen..Je hoeft `t alleen maar te “herkennen” dat gouden plekje , neem het mee in je hart en koester het waar je ook bent. Te weten dat dat plekje er is geeft vreugde,in gedachten kun je er altijd naar teruggaan. Gouden momenten..