Gitanes

Ik heb de Corbieres verruild voor n héle andere omgeving. Daar waar de zwarte stieren op de vlaktes rondhangen,de typisch witte paarden tussen het riet gespot worden en waar roze flamingo's door het water waden..Waar felle donkere ogen mn blik ontmoeten,lange rokken,stoere laarzen,zwarte haren...Ik ben neergestreken in de camargue,om precies te zijn in t stadje van de gitanes..les Saintes Maries de la mer. Ik was hier een paar keer eerder en telkens weer wordt ik ontroerend door de aanblik van de zwarte Madonna die in de catacomben van de kerk opgesteld staat. Het vissersdorp heeft n langere historie met gypsies,Spaanse invloeden zijn overal zichtbaar,zigeunermuziek,flamenco,gitanes,Guardians...een bijzonder sfeertje geeft dat. Ik doe mn voordeel met t naseizoen,er is goéd te wezen,s zomers moet je hier níet zijn. Nu zijn de stranden en weggetjes door de natuur lekker rustig. De zon geeft nog genoeg warmte om zo bloot mogelijk in t zand te liggen,Dutch lizzard noemt Frédéric me ;-),terwijl het herfstvakantie is in Nederland lig ik aan t strand in Frankrijk,béétje onwerkelijk. Gisteravond lekker inktvis gegeten,jammie! Mooie,melancholieke live flamenco muziek erbij,helemaal góed! Vanochtend vroeg opgestaan,de natuur zien ontwaken..De aanroute naar t stadje is een aaneenschakeling van pogingen tot verleiding,om de zoveel meter een ándere mas met promenade à cheval, visiter des taureaux..de prachtige dieren stonden opgezadeld en vermoeid klaar om hun route te lopen,de meesten met n brandmerk op hun bil. Ik ben déze keer niét geweest,verkoos de loomheid op t strand. Ik ben wél gestopt om me te vergapen aan t prachtige leerwerk van de zadels en terwijl ik achter n rij opgezadelde beauty s liep werd ik terecht gewezen. Wat ik daar te zoeken had....Oeps,gewoon de prachtige dieren bewonderen stamelde ik in t Frans uit....De baas van t spul ontdooide al snel toen ik zei dat ik n liefhebber ben,we babbelden wat en hij wilde alleen maar voorkomen dat ik n trap kreeg..oui,oui,je suis accord avec vous... Hij vroeg wat ik in t dagelijks leven deed..infirmiere...vetarinair,non ;-). Hij nam me nog eens goéd op en vroeg of ik nog even rond wilde kijken..zodat de keet bemand bleef en hij even gestrekt kon! Hij had nl veel rugpijn. En zo streek ik neer voor het accueil om de toko te bemannen haha. Na 10 minuten had ik t wel gezien,er scharrelde wat klandizie rond en ik plukte de oude guardian uit zn hokje. Met n vette lach zwaaide hij me uit: Merci,bon voyage!