the day after...

Gisteren ben ik teruggekomen in Sydney na 11 dagen op een private property in the country geweest te zijn...

De trein zorgde voor een overgang..tussen ruimte,frisheid en kleinschaligheid..en de drukte,anonimiteit en t lawaai van de stad.Waar  in the countrymensen ondanks onderlinge wrijving oog voor elkaar hebben en een warme sfeer heerst...werd ik in Sydney al snel weer geconfronteerd met hordes Aziaten en feestende citygirls met rendiergeweien op die het weekend inluidden...Het is bijna kerst en het wordt hier werkelijk heel anders gevierd dan in Nederland..Naast de kerstmutsen barst het hier van de Rudolphs,feestmutsen en bijzondere cocktailjurken..Alles gaat samen met zwervers,zingende bedelaars en fastfood etende snel lopende citygangers..

Het voelt akelig,om met 3 anderen op `n kamer te slapen terwijl niemand je groet..en waar de dronken hostelgangers voor overlast zorgen in de huiskamer..en iedereen geirriteerd toekijkt,,,en niets zegt..Tot ik er gewoon heen loop en vraag of de muziek iets zachter kan...No worries.

Ik voel me er niet goed bij,al die grote tafels met maar 1 persoon die achter de laptop of mobiel eet...

Ik zoek de verbondenheid...liever alleen in the outback en me verbonden voelen met het grotere geheel en mezelf dan alleen in the city en alle losse flodders zien...Het zal met m`n hooggevoeligheid te maken hebben, maar ik voel veel triestheid achter die te hard lachende gezichten..Ik kan het niet..moet wat tranen wegpinken af en toe..en voel me gelukkig met de lieve woorden die ik terugkreeg van m`n 2 Nederlandse Irissen..de 2 Jillaroo meiden met wie ik zo veel verbondenheid voelde..en die dezelfde verdieping in vriendschap nastreven ipv oppervlakkigheid...

En kijk terug naar de foto`s van Jewels en mij..de Bitch die zich opende voor mij,zich veilig voelde bij mij en mij spiegelde...precies zoals ik hoopte dat het zou zijn...Zij begrijpt het van nature...wij mensen zijn soms wat vervreemd van onze natuur....

Alles draait om vertrouwen, verbondenheid en...liefde...