opal fever..

11 januari 2015 - Lightning Ridge, Australië

Getriggerd door de vele artesian hot water bores hier in de omgeving ben ik aanbeland in Lightning Ridge.Een omgeving waar de black opal gevonden wordt en waar alles in het teken staat van mining...Ik dacht in Coober Pedy al het een en ander gezien te hebben, maar het kon nog veel beter !Ik tref de juiste mensen op t juiste moment...Toeval bestaat niet..

Terwijl ik me lekker in de hete bron aan `t weken was kwam ik in gesprek met Sema, die met haar 10-jarige dochter Jade door Australie reisde..Hun stationwagon was hun huis..

Ze had wel zin om `n pub te bezoeken in `n gebied waar je opal kunt vinden..Of ik zin had om mee te gaan..Leuk !

Na zo`n 50 km kwamen we in een totaal andere wereld...de wereld van de mining...Golfplaten hutjes/huisjes overal, veel..hééél veel auto`s en ander ijzerspul ,bulten steenafval,machines,en een aaneenschakeling van rariteiten...Wat `n geweldige en inspirerende omgeving...

In de club in the scrub kwam ik erachter dat er nog een aantal pubs in deze subcultuur waren..Ik maakte een babbeltje met `n paar locals en Jeremy en Greg boden aan een beer in de volgende pub te nemen. We konden ook wel op hun terrein blijven slapen .meeeten en de mijn bekijken...Sounds good !

De 2 blokes stapten op hun brommer en in colonne reden we de dust in..waar je heel gemakkelijk kon verdwalen ....Hum...toen had ik nog enige reserve..is dit dit wel oké??

Het was het begin van 2 geweldige dagen in een totaal andere wereld...Jeremy ontving ons op zijn terrein met z`n opalmijn en huis, wat beheerd werd door de 70+ers Jan en John.2 retired people met een schat aan ervaringen op levensgebied.De lieve Jan voorzag ons van maaltijden en koffie, ze zorgde als `n moeder voor iedereen en de sympathieke John voorzag mij van z`n zelfbebrouwen bier...Wat `n lieve en gastvrije mensen !Ik voelde me gelijk thuis.

Jeremy en Greg woonden beiden in Sydney.Ze waren vrienden en deze geweldige plek in the outback was een escape van slechts 10uur rijden.De droom van elke (grote)jongen en ook mij raakte het ...auto`s, mining, brommers, pubs,ruigheid,natuur,eenvoud,vrijheid...

Met bijzondere persoonlijkheden om je heen...Groot gevoel van gemeenschapszin...maar ook met zonderlinge persoonlijkheden...eigen rules...miners zijn special...ZZ-top types...hoeden en lange baarden...met de schittering in de ogen...levenslust...altijd de hoop op die ene bijzondere vondst...opal fever....

Ik daalde af in de mijn, eerst zonder harnas, maar toen kreeg ik de bibbers...18m afdalen in `n donker gat zonder gevoel van afstand is bizar...Met harnas `n fluitje van `n cent..Het menselijke brain werkt zó subtiel..Slechts het gevoel van iets om je heen maakt het verschil tussen spanning en ontspanning..

De ondergrondse wereld was amazing...lekker cool, gangenstelsels waar de boomwortels door de aarde naar beneden kwamen...en overal spots waa de opalfever getriggerd werd...

Ik voelde het ook en ging ook lekker los voor `n paar uurtjes. Kon me heel goed voorstellen hoe verslavend dit kon zijn..Legde de link met vissen, wat ik ook veel gedaan heb als jonge meid...De opwinding voelen als je beet hebt..Altijd die hoop op die dike ,vette, vis..

Jan nam ons mee om te noodelen..dwz.zoeken naar opalresten in de bergen afval uit de mijnen..Weer dat visgevoel..

Die avond rond 18uur zou ik vertrekken..omdat m`n spul nog op de campsite in Lightning Ridge was en ik verder naar het zuiden wilde trekken....Het werd me ontraden, de kangeroos begonnen al actief te worden...Ik vertrok echter toch...

Om na 10 minuten weer terug het terrein op te rijden..fototoestel kwijt..!Laten liggen ?Alles ging ondersteboven, m`n backpack 3 keer doorzocht en ik kon `m niet vinden. Tot Sema voorstelde om even te kijken..en `m in 1keer uit m`n backpack toverde...

Alles heeft een reden...schijnbaar was `t m`n tijd nog niet om deze geweldige plek met fijne mensen te verlaten..Good to have you here zei John..Jan belde m`n campsite,Greg lachte en stak z`n duim op, en Jeremy zei dat `t n teken was dat m`n camera onvindbaar voor me was....Ik bleef de nacht, we hadden plezier en ik voelde me dankbaar met deze nieuwe vrienden om me heen...Zittend in de duisternis met honderden minivliegjes die het huis ingenomen hadden...luisterend naar elkaar...reisverhalen...opalstories....levensverhalen..plannen makend voor m`n volgende keer in Oz...Greg had vrienden met een property met zo`n 40 horses...die t fijn zouden vinden wanneer ik langs zou komen...Om een aantal dagen met hun op trail te gaan...wat ik zeker ga doen !!! Plannen om `n auto te kopen de volgende keer...plannen..plannen...leef je dromen....!

Als je terugkomt geef even `n belletje zei Jan bij het afscheid...Als we er niet zijn vertel ik je waar de sleutel ligt...stay as long as you want...

Living in connection....:-)


 


 


 


 


 

Foto’s

4 Reacties

  1. Petra:
    13 januari 2015
    He liesbeth! Wat gaaf dat je in Lightning Ridge bent.....zijn wij 5 jaar terug ook geweest, toen woonden Jolmer en Christel daar in de buurt!!! Mooi he? En zo puur!!
    Wij zijn nu een week weer thuis en ik wil weer terug!!!!
    Hier pokke weer en saaaaiiii!!!!!!!!
    Geniet nog lekker even door en tot horens.
    Liefs van ons, Petra
  2. Johannes de boer:
    13 januari 2015
    de verhalen worden steeds langer de belevenissen intenser.... mooi dit !
  3. Pa en Ma:
    13 januari 2015
    Wat een belevenissen,we genieten ervan,zie mail XXX
  4. Klasien:
    24 januari 2015
    WOW Liesbeth, wat een belevenissen!!! Volgens mij moet je gewoon naar Australië emigreren. Ook mooi voor mij (en vele anderen), want dan kom ik zéker langs!