Community

Gisteren ben ik in Broome aangekomen. Mijn(waarschijnlijk)laatste bestemming in de Kimberly’s. Misschien dat ik de weg naar Cape Leveque nog ga afleggen,  dat hangt af van de toegankelijkheid.  En of ik een voor mij bereikbare overnachting plek kan vinden.

Ik spring uit de toon hier. Eigenlijk al wel een flink aantal weken. De meest grote caravan combinaties worden getrokken door enorme 4x4 beesten. Daarnaast veel mobilhomes, terreinwagens met daktent .  Hoge auto’s met vreemdsoortige aanhangers waar een compleet oudoorhuis uit komt. Potdorie,  wat een fantastische oplossingen voor avontuurlijke reizigers.

Tja, dan rijtje in n Ford Falcon stationwagon,  “Falky”❤. Wij zijn n goed team. Deze oude knar heeft me inmiddels zo’n 10.000km veilig op de weg gehouden . Vier keer hadden we n issue. De1e dag trok ik t handvat van het portier, gaf niet, duct tape is overal goed voor.De 2e keer knalde ik bij t achteruit rijden tegen n boom, achterlicht eruit en n scheurtje in  Falky’s heup. Geeft niet, gevalletje duct tape.De 3e keer wilde de motorkap niet meer open. Geeft wel, gefixt in Darwin . De 4e keer gingen er rode lampjes branden nadat ik stiekem n stukje ruig terrein in was gegaan.Ik mag met Falky  nl alleen op sealed roads…. Ik kon mn nieuwsgierigheid echter niet bedwingen en wilde perse naar Gregory’s Tree, 5km vanaf de hoofdweg bij Timber Creek. Shit, dat trok Falky niet. Dwz hij trok t wel, maar er gingen lampjes branden..Da’s niet goed. De lokale mechanics kon t niet oplossen en ik verbleef n extra nacht achter de Roadhouse in TC. Gefixt in  Kununurra. De sensor van de wielophanging was los gerammeld, geen idee hoe dat kon😉.

Inmiddels ben ik al zoveel geswitcht van overnachting plek, dat alleen Polarsteps me eraan herinnert waar en  met wie. Meestal maar voor 1 nacht, een paar keer voor langere tijd was ik member of “ community “.

Hier in De NT en de Kimberly’s wordt er met community vaak een Aboriginal woongemeenschap bedoeld. Het is meestal verboden om daar te komen als buitenstaander.  Alcohol is er strikt verboden, helaas gaat dat dus buiten de communities dramatisch mis. Er heerst veel drank en drugs misbruik onder veel Aboriginals.

Toen ik in Derby de Art Gallery bezocht sprak en hoorde ik t verhaal van de oprichter.  Hij had veel betekend voor dit stadje , was er teacher, soccer coach en kende veel jeugd. Hij was ook kunstschilder. Zag op n gegeven moment zoveel jeugd om hem heen suïcide plegen door uitzichtloosheid,drank, drugs en misbruik dat hij zelf in n diepe depressie raakte. Hij zetten zn depressie en verdriet om in prachtig werk .Richtte een Art Gallery op met werkplaats voor de locals. Er werd van alles verkocht, veel van locale artist.Gaf workshops voor de jeugd en werd opnieuw een belangrijk onderdeel van de community.  Negativiteit , doelloosheid werd omgezet in productiviteit, maken van doelen en t delen van t plezier om te werken met elkaar.

Bij Mel was ik ook een paar dagen member of community. Daarover schreef al eerder. Het ruige Queensland slang met bij behorende gedragscodes  ging nog eventjes door toen ik het rodeofestival in Daly Waters meemaakte. Fantastisch!

In Katherine verbleef ik 4 nachten op n farmstay bij boer Mickey. Een totaal ander sfeertje daar. Heel vriendelijk,  relaxed en rustig. Heerlijk!

En toen eventjes n korte uitwijk naar Darwin.Om Falky te laten fixeren n paragliding vriend te bezoeken. Volledige andere vibe daar, benauwd en ook benauwend. Veel criminaliteit wat voelbaar was. Daar wilde ik zo snel mogelijk weer weg.

Ik verbleef in Timber Creek noodgedwongen 1 nacht langer vanwege de rode alarmlampjes.  De dag erna zou ik met rode lampjes de 225km naar Kununurra rijden, best wel spannend.Zo grappig om te ervaren hoe snel je contact maakt en onderdeel bent van een tijdelijke “community “. De Italiaanse girl achter de kassa gaf me haar nr om te kunnen bellen bij problemen onderweg. Mijn buren boden aan achter mij aan te rijden zodat ik “ opgepikt” kon worden wanneer ik alsnog zou stranden. Mel gaf vanuit Cooladdi ook backup.  De reis naar Kununurra verliep gelukkig probleemloos en het issue werd vlot verholpen.

In Kununurra verbleef ik bijna 1 week op n caravan park naast de campkitchen. Da’s een mooie ontmoeting plek. Er gebeurt van alles,  ervaringen worden uitgewisseld en werd ook een verbond gesmeed.Het stikte er vanaf zo’n uurtje of 5 in de middag van de cane toads. Grote, giftige padden. Destijds uitgezet in Queensland om kevers te bestrijden, maar inmiddels n plaag. Ze zijn zo giftig dat honden,vee en zelfs crocs er aan overlijden wanneer ze er mee in contact komen. Een dronken gast haalde t in zn hoofd om de beesten met n golfstick aan barrels te slaan, zgn cane golf……Walgelijk om te zien. Samen met 2 Franse meisjes smeden we plannen om te zatlap tegen te houden. We konden t niet aanzien en vloekten m in t Frans uit onze omgeving.

Ik ben inmiddels n soort kameleon,althans, zo voelt t. Elke keer weer aanpassen aan de nieuwe situatie.  Voelen of t voor me klopt of niet,altijd bij mezelf blijven. Anders kom ik met mezelf in gevecht.

Ik deed n dagtour in Kununurra. Vloog samen met zo’n 12 anderen in n Chesna over  oa lake Argyle  en de Bungle Bungle NP. Daar n stuk gelopen en Cathedral Gorge bezocht. Voor n dagje member of community… da’s dus absoluut niet mijn ding ,georganiseerde dagtours. Ik wist t eigenlijk wel  maar had geen andere mogelijkheid om er te komen zonder een 4x4. Als solo reiziger ben ik gewend om m’n eigen zaakjes te regelen,  m’n eigen tempo te bepalen , stil te staan bij datgene wat ik zie en de stilte in de natuur op te zoeken. Het werd een andere beleving dan normaal, maar absoluut de moeite waard. Ik zorgde dat ik ver achteraan in de rij liep, toch nog n beetje mn eigen tempo bepalend hahaha.  Niets voor mij een groep babbelende mensen in ganzenpas achter n gids aan.

In Mary Pool reed ik terrein van n free camp op. Een prachtig plek, omgeven door ongerepte natuur een aan n rivier.  Er stonden al best veel “combinaties “ opgesteld. Er was nog n klein plekje aan de rivier, precies goed voor Falky. Ik had de motor nog niet uitgezet of een stevige, norse oudere bloke kwam naar me toe,de buurman. Do you have a generator?  Nou, ik niet antwoordde ik. I do and use him all night! zei hij terwijl hij in zn “combinatie “ verdween. Een luide Shit! ontviel mij spontaan.  Wat n klojo, ongepast t keiharde geluid van n generator in zo’n natuurlijke omgeving. Ik besloot echter om niet te verplaatsen, dit plekje was prachtig en ik liet me niet verjagen. Toen ik mn stoel neerzette kwam de andere buurman.  You want a cup of tea? Dat was een heel andere ontvangst. Ik heb een uurtje verhalen en tips uitgewisseld met deze vriendelijke travellers. Maakte daarna n rondje langs de rivier en hoorde t storende geluid van de generator op afstand. Ik maakte m’n kampementje aan de andere kant van Falky,zo goed mogelijk van t storende geluid vandaan.Hoorde op n gegeven moment rond 17u de stilte weer en geschuif.Daar stond ‘ie weer, de norse bloke. Met n enorme camera op z’n enorme buik. Hij kwam opnieuw naar me toe en  zei met n glimlach dat ‘ie m voor me uit gedaan had. De norsheid was verdwenen.. Showde vol trots de foto’s die hij geschoten had van verschillende vogels. Liet me n nest zien van de zgn  bowerbird, die allerlei spullen verzamelt om de meiden te imponeren. Het verblijf in Mary Pool was heerlijk  voor n paar dagen,ik heb  me opgeladen aan de natuur. ik werd de 2e avond uitgenodigd bij n stel wereldreizigers bij hun  kampvuur. Meerdere travellers schoven aan.Verhalen werden uitgewisseld, prachtige tips voor beautiful spots werden gegeven en er werd vooral veel gelachen. Het plezier van gelijk gestemden.

Ik was al eerder gewaarschuwd om op bepaalde plekken niet te stoppen voor n overnachting. Veel criminaliteit,  vervelend gedrag en t openbreken van auto’s.  Ik meed Halls Creek en Fitzroy Crossing. Er hing daar geen fijn sfeertje. Er stonden kooien om de tank automaten, dat was dus niet voor niets.

Derby was ook zo’n plaats wat mij ontraden was. Ik wilde t deze keer wel zelf ervaren,bezocht er verschillende mooie plekjes.  Ik heb er helemaal geen naar gevoel gehad, sprak met wat locals,  ontmoette n magere ,bange hond aan t strand. Uiteraard kreeg de stumper n broodje van mij en ik had voor eventjes n “vriend” op 4 poten. Liefde gaat door de maag. Ik schreef eerder over t bezoek aan de Art Gallery. Zag daar enkele lokale artist die prachtig werk aan t maken waren mbv dot painting, de bekende Aboriginal techniek.

De Kimberly is bekend vanwege de enorme hoeveelheid Baobab trees. Fantastisch mooie bomen , in allerlei formaten en vormen. Er gaat een bijzondere energie van uit. In de tijde van de opkomende parelindustrie ook helaas gebruikt voor vreselijke doeleinden.Rond 1880 werden er door “ blackbirders” veel Aboriginals ontvoerd en ingezet voor de oestervangst. Er ontstonden Boab Prisontrees, enorme, holle Baobab bomen waarin ze geketend gevangen gehouden werden. Ik heb de prison tree gezien in Derby, enorm! Wat een vreselijke historie.

Ik verbleef 4 nachten net buiten Derby op Birdwood Station. Een cattle station en n heerlijke plek om te zijn. Vreselijk vriendelijk onthaal, rond 17u werd t kampvuur aan gestoken en samen met andere travellers werd er genoten van de reisverhalen.  Er kon ook mee gegeten worden waar ik lekker gebruik van maakte. Opnieuw n member van community,  een travellers vibe, vriendelijke mensen. Ik werd gestimuleerd om de Gibb River Road n eindje op te gaan, tot Windjana Gorge. Dat mag eigenlijk niet met Falky, de laatste 20km zijn gravel…You”ll be okay werd er door meerderen gezegd en ik ging. Falky redde de trip moeiteloos en ik zag eindelijk de freshies waar ik naar uitgekeken had. In  de rivier in de Gorge lagen ze te zonnen, fantastisch om te zien. Bij “thuiskomst” op de station werd ik verwelkomd, you’re safe home again, you did it!

Zo leuk en hartverwarmend deze kortstondige  contacten.  Het maakt t solo reizen de moeite waard. Ik ben goed gezelschap voor mezelf, kan erg goed alleen zijn en vind t heerlijk die vrijheid. Het zijn echter de mooiste herinneringen die ik maak wanneer ik verrast word door de verbondenheid die onderweg ontstaat doordat je “dezelfde taal” spreekt. Community , verbondenheid, het is niet voor niets dat de Aboriginal gemeenschappen zo genoemd worden.