Circus in Broome

Mijn verblijf in Broome was een andere ervaring dan de voorgaande weken.  Schreef ik in mn vorige blog over community,  daar was in  Broome geen sprake van. Ik kwam terecht in de drukte van een toeristische trekpleister. Daar was ik niet klaar voor en moest er echt van bijkomen. Na 8 weken outback is zelfs een town like Broome een wereldstad.  Ik realiseerde me opnieuw hoe vervreemdend dat kan werken. Ik was kennelijk n beetje ‘verwilderd ‘ , dat gevoel ken ik en voelt best goed. Back to basic….

Ik had mazzel, de avond dat ik aankwam was er de zgn staircase to the moon. Een natuurverschijnsel dat zo’n 1x per maand op enkele plekken goed te zien was. Broome is zo’n plek. Wanneer de volle maan op komt, schijnt hij over de drooggevallen stranden. Het lijkt een trappetje naar de maan. Fantastisch om te zien.

Broome heeft n tropisch klimaat en prachtige stranden. Dat trekt natuurlijk heel veel mensen en ook ik was nieuwsgierig naar de rode kliffen. Ik maakte er een fantastische wandeling . Liet me met de 1e bus om 8uur afzetten op Gantheaume point. Het was eb dus het was  leuk om op de vrij liggende rotsen te zoeken naar de pootafdrukken van dinosauriërs. Die waren daar te vinden bij laag water. Ik wist echter niet waar ik naar zocht en vond uiteraard niets. No worries,  kijken in de poeltjes was ook leuk. Dat vonden de honden ook die ik onderweg tegen kwam. Springend naar de krabbetjes hadden ze dikke lol.

Veel mensen reizen met n hond.Ik mis regelmatig n hond naast me, it’s part of my life! Op sommige Caravan Parks wordt er zelfs oppas aangeboden. Honden mogen nl niet mee naar een NP. Een oppas is dan een oplossing maar wel tegen enorme prijzen! 40 dollar per hond per dagdeel is heel gebruikelijk…

Ik  liep de weg terug langs t strand naar mn auto, zo’n 5km en zocht een plekje bij Cable Beach. Net buiten t drukke stuk vond ik een platte rots waarop ik mooi alles kon overzien. Hartstikke leuk om naar de surfers te kijken,  lekker mn boek op de e-reader te lezen en te genieten van de zon. Op n gegeven moment begonnen er auto’s t strand op te rijden,  Het was zo rond 15uur. Er kwam security die pionnen neerzette. Ik had geen idee wat er allemaal ging gebeuren. De auto’s werden langs n bepaalde route geleid…En toen kwamen ze, de camels. Ik bleek dus precies daar te zitten waar die rijen  met kamelen hun entree deden op t strand. Een zot gezicht.Diegene die de camels leidde had hetzelfde kleur shirt aan als wat de camels als dekje droegen. Er waren 3 verschillende “ peletons”.

Ik vind camels leuk, deed eerder n camel trek  van 9 dagen door de Sinaïwoestijn. Samen met 3 vrouwen,  3 bedoïnen,8 camels en 2 honden. Een fantastische ervaring. Dit was echter een andere manier van camel rijden. Niet mijn ding om in een soort van polonaise 20 minuten op aan elkaar vast gebonden camels langs t strand te sjokken. Wel lollig om naar te kijken.

Er waren inmiddels ook tientallen auto’s langs gereden. Alles voor de prachtige en bekende sunset in Broome. Aan de boulevard stonden tientallen mensen met n glas wijn of n stubbie in hun hand. Het was inderdaad n prachtige sunset maar t voelde alsof ik in n soort circus was terechtgekomen. Dit kon niet de bedoeling zijn voor mij.

De volgende dag sloeg t weer volledig om! Had ik de dag ervoor mn rug nog verbrand….nu kwam de regen met bakken uit de lucht! Doe daar nog s n stevige wind  bij en je waant je in Nederland. Ook dat heeft wel  charme, het levert mooie plaatjes op aan de kust. Woeste golven, dreigende luchten en….ondergelopen straten. De gravelpaden op het caravanpark waren  veranderd in riviertjes.

Ik bezocht t plaatselijke museum, leerde over de parelvangst en dook wat art galery’s in.

De volgende dag vertrok ik richting t zuiden. Ik overnachtte bij roadhouse Sandfire. Echt weer zo’n pareltje voor mij. Altijd wat te zien bij n roadhouse, veel enorme roadtrains die er stopten, eenvoudige travellers met mooie verhalen. Mijn buurman reed op n motorbike, liep al 25 jaar op blote voeten en zag er niet bepaald fris uit met z’n lange, onverzorgde haar en baard. Nadat ie gedouched had en n staart in deed was t n andere look. We hadden n mooi gesprek over onze reiservaringen. Mn buurvrouw sliep net als ik in haar auto. Het verschil was echter dat zij geen huis had, er heerst ook in Australië enorme woningnood. Ze kon bij haar dochter wonen in Perth, maar verkoos deze  way of life. Zoveel reizigers in Australië zijn permanent “on the road”, dat is op deze wijze in Europa ondenkbaar. Australië is zo enorm groot,  zoveel free campsites, mogelijkheden om onderweg wat geld te verdienen voor wat diesel. Om dan weer verder te trekken.

Ik trok door naar 80 mile beach. Verbleef daar 2 nachten en had t strand bijna voor me alleen ! Zo groot en uitgestrekt, prachtige schelpen, fijne mensen op het caravanpark en zag 2 x de zon ondergaan . Meerdere mensen genoten van hetzelfde,  deze keer echter op dezelde wijze als ik. In stilte, genietend van de kleuren,  de horizon die diep oranje kleurde, de silhouetten van de vogels tegen de lucht. De avond viel in,  om 18u is het donker,  om 20u gaat men slapen. Het ritme van de natuur... Ik kan er niet aan wennen die korte avonden of lange nachten.  Slaap sinds mijn aankomst in Oz slecht,  ben vaak wakker. Probeer er mn weg maar in te vinden,  no worries.