Toutou en Vercors

Toutou en Vercors..

Toen ik als jonkie op t lyceum zat, kregen we les in “la plu belle langue”,dat was in het 2e jaar.. Ik vond t gelijk n prachtige taal, tres complique, maar de moeite waard om t me eigen te maken.Ik zal nooit de verhalen in t lesboek vergeten over Roger et Francoise Duroc, met hun hondje Toutou. Voor mij heten alle Franse honden in eerste instantie zo.

Ik was na mijn vliegweek neergestreken in de Vercors. Een ruige streek, prachte rotspartijen en een rijke historie. Tijdens de oorlogen was t met zoveel afgelegen plekken n vrijwel onneembaar gebied ,het verzet was er hevig. Getuige de vele oorlogs monumenten die ook hier te vinden waren , hebben zich vele drama’s afgespeeld.

Ik was onderdeel van n ander drama, opnieuw n dierendrama. Redde ik eerder n schaap van de verstikkingsdood, nu ving ik een verdwaalde Toutou op…mijn auto werd ingewijd. Met de inrichting als mini camper had ik rekening gehouden met m’n toekomstige hond. Er was een comfortabel plekje over naast mn bed.

In st. Martin en Vercors vond ik een aire naturelle, een pareltje temidden van de prachtige natuur. Heel relaxed, heel vriendelijk,heel ruim en heel goedkoop.  Met een enkele boerderij, wat kleine dorpjes ,maar vooral stilte. Koeienbellen klingelden af en toe en soms klonk t gebalk van een ezel in de verte.  Een blafje hier, een blafje daar.. Totdat t op n avond niet bij geblaf bleef.. Ik was tegen de schemer (ik ben nog steeds niet goed met tijd) een pasta aan t koken,toen ik vanuit mn ooghoek de Toutou van de camping aan zag komen. Dat deed hij wel vaker, een soort avond inspectie rondje.

Maar Toutou bleek niet DE Toutou…Het was een hele andere,  een nog jonge hond, met halsband met naam en telefoonnummer,  Toutou heette Sun. De avond viel vlot in en ik liep met Sun aan een scheerlijn bij wat andere gasten langs. Of iemand zn hond mistte..Er waren amper mensen op deze kleine camping, het nieuws verspreidde zich vlot. Sun was al eerder gesignaleerd,  maar dat was tijdens een wandeling die ochtend..Ergens in de velden…Het was vast een “meeloper".

Er werd een rescue actie opgezet, Sun kreeg de helft van mn pasta wat er goed in ging. Ook nog wat stukken brood, huppekee er vlot achteraan. De arme puber was flink hongerig van zn omzwervingen en duidelijk de weg kwijt. Ik probeerde de nummers van de halsband, geen reactie. Plaatste een oproepje Fb in verschillende groepen.  Sun zou best eens een Nederlandse hond kunnen zijn…Geen reactie . Samen met n stel Nederlandse gasten n plan gemaakt: Sun zou die nacht bij mij slapen en de dag erna bij hun blijven.Ik zou nl de dag erop verder naar zuiden trekken. Het werd een rustige nacht. De boef was zo vreselijk mojonget ze de hele nacht door gepit heeft . En voor mij was t heel gezellig en  vertrouwd een hond naast me. De dag erna meldde ik m aan bij de Franse dierenambulance. Zowel de andere Nederlanders als ik waren er van overtuigd dat er ergens n heel ongerust baasje moest zijn… Zo’n lieve en goed verzorgde hond..Plannen werden gesmeed om haar eventueel dan maar mee naar Nederland te nemen….Wikken en wegen….Toen, toen…totdat er n reactie kwam op n WhatsApp…….Er meldde zich een eigenaar!

Sun, waarvan ik in 1e instantie dacht dat t n meisje was, bleek n zeer jonge man. Er was “nog niets te zien",zo jong. De avonturier woonde enkele kilometers verderop. Zn baasje had n kaasmakerij,  Sun was zoals gewoonlijk die dag meegegaan naar t bedrijf,  maar had zich schijnbaar verveeld. Dus was al diedelend op onderzoek uitgegaan..zijn neus achterna..

Alles ldank.heel nieuwsgierig en vol levenslust trok Sun de wijde wereld in.Maar toen viel de avond in en zocht hij contact met…mij.Baasje kaasboer was super blij,Sun sprong gelijk in de auto en had geen oog meer voor de “rescuers". Baasje wel, die kwam die avond verschillende stukken bleue de Vercors brengen als dank. Ik was blij dat ze weer samen waren, maar was stiekem ook al n beetje aan t bedenken of deze lieve schat eventueel in mijn leven zou passen…Het antwoord kondigde zich vanzelf aan, nee dus.

Een andere hond is voorbestemd voor mij. Op t juiste moment zal het plekje in mn auto weer bemand worden door n maatje op 4 poten , ik heb er alle vertrouwen in.