Shit happens

Shit happens

Deze week ben ik aanbeland in Andelsbuch een beetje ten oosten van de Bodensee in Oostenrijk. Ik ga een weekje paragliden met "mijn"vliegschool Air Time.Onderweg een overnachting bij zoon Niels & Alice bij Frankfurt om de reis te breken. Bovendien was t die dag mn geboortedag, dus me een beetje jarig voelen tijdens t ontbijt was heel fijn. Ik werd verrast en  verwend, wat kennen ze me toch  goed die lieverds.

Rijden door Duitsland vind ik niet leuk. De omgeving spreekt me niet aan.Terwijl ik stevig door rijd met 140/150 wordt ik nog door allerlei idioten links en rechts ingehaald. Of er zijn ineens weer een aantal km wegwerkzaamheden waardoor we als marmotten 80 km rijdend door een smal parcours geleid worden.Ingesloten door vrachtwagens en betonafzetting, brr..niets voor mij.

Ik wist t nog van de vorige ritjes naar Oostenrijk en had een paar dagen extra ingecalculeerd om rustig aan te komen , de irritatie los te laten, de vermoeidheid weg te laten vloeien en te kunnen acclimatiseren.

Ik heb een verouderde TomTom, maar ben te zuinig om n nieuwe te kopen. Dus de GPS van "Here we go"op mn smartphone maar s uitproberen. Beiden presteerden t om me binnen een straal van 750 m 3x verkeerd te laten rijden, om 3x te moeten vragen om vervolgens op s5donderdag rond 18uur bij Gasthof Ritter in Andelsbuch aan te komen.Wat hermetisch afgesloten bleek te zijn, geen camping te bekennen, wel Nederlandse auto`s op de parkeerplaats.Ik moest dus "warm"zijn...Toen ik achterom liep op zoek naar een WC,op dit soort onhandige momenten moet ik altijd plots héééééél nodig , kwam er ineens een chagerijnige Deutsche dame uit t niets tevoorschijn. Diese Dame die zure trekjes had en alles te veel leek vertelde me omslachtig hoe ik bij de camping moest komen.

Verscholen tussen t groen,zompig van de regenval van de afgelopen tijd ,bijna hangend boven een doorgaande weg lag de camping. Een flinke groep cursisten was bezig met de voorbereidingen van de wekelijkse bbq.Ik kon aanschuiven met mn eigen eten,wat ik niet had..Ik had mezelf n maaltijd bij Ritter beloofd die geen keuken meer bleek te hebben..

Tentje opgezet, wild zwijn voor mn kamp geplaatst( er stonden allerlei schietobjecten van de plaatselijke kruisboogvereniging). Wolven, buideldieren,`n vosje en zelfs een krokodil  hadden hun intrek genomen tussen de tenten en t groen. Bizar..Prikkelde tot vreemde nachtelijke acties ;-)

Gewapend met n volle fles wijn ben ik vervolgens aangeschoven bij de schranspartij. Waar ik al snel een bordje vol kreeg en vervolgens met n piloot van wie ik de naam niet meer weet 2 flessen wijn soldaat gemaakt heb. Ik heb mn nieuwe geboortejaar goed ingedronken!

De volgende dag ben ik op pad gegaan, met de kabelbaan de huisberg “de Niedere”op en een hele middag bij de start gekeken.Lekker genieten , enthousiast worden en een beetje wennen aan de hoogte( zo`n 1700 m). Een dingetje was wel dat je na de kabelbaan nog zo`n 10 minuten met je pakzak van ongeveer 15kg een steil kiezelpad omhoog moest lopen om bij die startplek te komen. Nu had ik voor deze vakantie al klachten aan mn re knie, die met wat rust verminderd waren...Rust was voor mij deze week de tijd die je in de kabelbaan zat.     

     .         Zaterdag kennis gemaakt met de andere cursisten, een bond gezelsschap van leeftijden, ervaring en slechts 1 andere vrouw. Het blijft een beetje een mannendingetje dat vliegen en bovendien is er best een hoog nerdgehalte met hun "gadgets waar we deze week veel plezier om hadden.Ik als softie kon daar met verbazing naar kijen.

Zondag een beetje oefenen met techniek op de oefenhelling waar ik enorme blauwe plekken op mn bovenarmen opliep( zou ik niet meer moeten hebben als jong gevorderde) en s`middags voor t echte werk.Ik moet er altijd weer even inkomen, paragliden is voor mij mentaal zwaar ,er valt t een en ander te overwinnen.Ik had echter een goed gevoel over deze vlieglokatie.

Het werd een vliegweek met ups en downs, letterlijk en figuurlijk.Mn eerste landing was een zgn Liesje (voorover met rugwind en een duim in de grond) Dat leverde mn eerste verstuiking op.Overigens werden we tijdens deze landing misleid door de wind..Blauwe plekken op bil en knieholtes volgden al snel door n “dijenkletsend” harnas tijdens t lopen.                           

Ook moest ik eerste hulp verlenen op de start toen een Duitser "crashte"bij een verkeerde startpoging. De arme man knalde keihard op zn kont en bovenbeen, was bleek en t zweet gutste van zn hoofd. Hij heeft strondmazzel gehad, had niet veel verder moeten rollen..We hebben m weer n beetje tot bedaren kunnen brengen, uit zn hoofd kunnen praten om een nieuwe vliegpoging te doen want dat wilde hij. Later vertelde hij dat hij zelf calamiteitenleider was bij bergongevallen ;-).Elkedag nadien zocht hij me even op bij de landing om zn dankbaarheid te tonen.

Tijdens de "loopjes"naar boven voelde menigeen zn kuiten, ik denk zelfs dat ik mn re-kuit behoorlijk opgeblazen heb.Ik kon mn knie niet meer goed en pijnloos buigen, dat was een teken...en ja hoor: woensdag was t bij een overigens zachte landing : KNAP". Ai, da`s nooit n goed teken, mn re-knie voelde instabiel en strompelend begaf ik me na de boel ingepakt te hebben naar t terras aan de landing.

Shit happens..Ik heb die dag niet meer gevlogen, pijnstillers en ijs hielpen slechts tijdelijk. De volgende dag toch maar even een huisarts geraadpleegd ,die bevestigde mn vermoeden: scheurtje in achterste kruisband of aanhechting kuitspier. Advies: pijnstillers nemen,rustig blijven bewegen, niet meer vliegen en thuis verder onderzoek.

Ik heb er toch nog een mooie dag van gemaakt, heb mn kuit verwend met massages, TT, en heb een andere liftgondel genomen. Beetje wandelen, luieren in n ligstoel op de alpenweide en knuffelen met n Milka koe. Die een plotselinge beweging maakte waardoor ik achter n roestige spijker schraapte. Shit happens..Kreeg n pleister opgeplakt van een bezorgde voorbijganger die me waarschuwde voor tetanus..Werd besputterd door n schijtende bergkoe, shit happens.

.

Mn grote teennagel die ik tijdens mn GR70 in juni had losgelopen bleef ook nog `s haken, akelig gevoel. Inmiddels zat ik onder de blauwe plekken, met een aantal pleisters op rug en tenen, een spierscheuren en met een pleister op mn tere zieltje . Jaartje ouder geworden????

De volgende dag, tevens de laatste cursusdag, heeft zich op wonderbaarlijke wijze een knap staaltje van zelfhelend vermogen geopenbaard.De knieklachten waren verminderd, de stabiliteit wat grotendeels terug. Gewapend met brace die mn been bijna afknelde ging ik de berg weer op, want vliegen zou ik ! Ik heb n prachtige dag gehad, 3 vluchtjes waarvan de laatste mn hoogtepunt was. Letterlijk en figuurlijk: ik wist mn vlieger een tijd voor de bergkam te houden om te soaren samen met andere piloten. Mn doel voor deze week was plezier en me vrijer in de lucht te voelen. Na deze laatste vlucht had ik n smile van oor tot oor :-).

Op advies van de 3 Daltons uit de achterhoek nam ik de A7 via Kassel terug. Ook hier werd ik aangenaam verrast : deze route leidde me door n prachtig stuk Duitsland, met weinig wegwerkzaamheden en mooie glooiende heuvels.Ik overnachte op n camping met uitzicht over de weilanden. Stevige mestlucht, dat dan weer wel.Shit happens... Leuk wakker geworden in mn (slaap)auto terwijl paarden relaxed achter mn slaapkamer stonden. Ik zal mn mening over rijden door Duitsland moeten herzien, prachtige terugreis gehad !

Resumé voor deze week : Shit happens but it`s only for the moment. Stay positive and keep up your smile !