Schooiers

Mijn verblijf in Esperance was leuk. Ik had gráág een paar nachtjes op een van de campsites in NP Cape le Grand gestaan, maar het was erg populair daar.Het bleek al voor weken volgeboekt te zijn. Zo’n unieke locatie in de natuur en aan t strand was knokken voor n plekje. 
Ik vond n prima alternatief vlak buiten t dorp,een ongeregeld zootje gerund door een potige tante die op een quad over t terrein scheurde.type bushcampsite. Met een gezellige campkitchen en heerlijke douches. Helemaal goed (koop) ook. Ik trof er Duitsers, Italianen, Zwitsers, Belgen  ,Fransen en warempel ook nog een Australische sheila. Da’s zo leuk aan het reizen hier, zoveel  verschillende nationaliteiten  zijn hier op pad. Ik heb nog maar 1 Nederlander ontmoet.
Ik was nieuwsgierig naar Lucky bay in het NP.. Overal kwam ik folders tegen van n relaxte kangeroo die lag te chillen op n hagelwit strand. Het strand van Lucky bay dus. S kijken of het mijn Lucky day ging worden… Dat die roos zo vrij waren had ik niet verwacht…
In de ochtend maakte ik n flinke klim op Frenchmans peak. Hartstikke steil was dat.Daarna wilde ik chillen op dat witte strand,  met of zonder Skippy. Het strand was werkelijk adembenemend,  zo wit dat het pijn aan mn ogen deed. Verschillende blauwtinten,  rollende golven, maar geen chillende kangeroo te bekennen. 
Dan maar gewoon maar n lekker stuk barefoot lopen door t frisse water.Er stonden verschillende 4x4 voertuigen op t strand . Er werd uitgebreid geluncht en plots zag ik ze.. Er hipten wat roos van auto naar auto.Stelletje schooiers waren t ! Ze waren zo brutaal dat ze gewoon aan tafel schoven. Komische toestanden. En fotogenieke beestjes.
Ik vond even verderop n rustig plekje om mn broodjes op te eten, maar ook ik kreeg bezoek. Skippy 1 probeerde mn broodje af te pikken en Skippy 2 probeerde mn tas open te krabben. Die schattige beestjes hebben flinke nagels! Op n gegeven moment zat er 1 bíjna bij me op schoot om t eten uit mn handen te jatten , dat ging me toch echt te ver, dit was niet leuk meer. Ik draaide hem letterlijk de rug toe en het stelletje zocht verderop hun heil. Overal dezelfde truc. Goed foto materiaal  .  Lucky bay zonder halftamme kangeroos te hebben gezien zou niet compleet zijn, maar dat ze inmiddels zo brutaal geworden waren….is komisch maar geen goed teken.. Ze worden ziek van t voedsel wat sommige mensen hun toestoppen en verleren hun eigen kostje bij elkaar te scharrelen. 
Vooralsnog:Ik heb gechilled aan t strand met n kangeroo on my side. It was my lucky day at Lucky bay.