Scherp versus relaxed

Scherp versus relaxed. Beiden prima.

Momenteel kijk ik uit op n stel lome ,witte paarden.Het is warm,er staat n flauw windje en de vliegen zwermen met tientallen rond de vochtige paardenogen. Ze zwaaien verveeld met hun staart en lijken de moed opgegeven te hebben om de opdringerige vliegen te verjagen.

Ik sta op n boeren camping in de omgeving van Annecy. Hier lijkt de tijd stil te staan, hier daal ik af en kom in n volledige vertraagde toestand. Ik maak nog maar n kop koffie met mijn fantastische percolator potje op mijn 1 pits gasstel. Onovertroffen.

Dat was wel anders vorige week. Het weer was onstuimig en wisselvallig. Geen optimale omstandigheden om rustig te gaan paragliden. Ik had echter n vliegweek met n ,voor mij onbekende , Nederlandse club in Samoens(haute Savoie). Een prachtig berglandschap met soms de Mont Blanc op de achtergrond.

Het werd n week met allerlei weersomstandigheden. Regen,  harde wind, mist,hagel, en ZON! Ik stond op scherp, heb opnieuw ervaren hoeveel deze sport mentaal van mij vergt. Al is t fysiek geen inspanning, je moet continu gefocust zijn. Doe daar nog een fikse portie dagelijkse  technische vlieginformatie en “vliegpraat” bij van andere piloten en dan ben ik mentaal volledig verzadigd.

Ik koos dus mijn eigen weg.Geen hoogstandjes, geen eindeloze beschouwingen, maar gewoon lekker vliegen op mijn eigen tempo. Laat ik dan die ene zijn die ook tevreden is met n relaxte glijvlucht.  Die af en toe wat hoogte wint met n thermiekbel en dan trots is op zichzelf. Die na een paar keer soaren langs de ridge opeens toch wel erg hoog zit en t dan spannend vind en wat naar t dal terug gaat.

Vooralsnog ben ik geen “hoogvlieger”, meer t type diesel. Steady.Langzaam maar vooral lang doorgaan. Veiligheid voorop, paragliding is een les in zelfreflectie.  Er waren 3 piloten binnen de groep die n blessure opgelopen hebben,  allemaal human factors…..Flink balen wanneer je je enkel blesseert of n zweepslag oploopt. Gretigheid loont niet in deze sport. Ze hebben alle 3 teruggekeken op t hoe en wat. Scherpheid en focus , thats the point.

Ik ben weer  verder getrokken na deze enerverende week. Lopen, in de bergen, daar geniet ik van. Vlakbij Samoens heb je n fantastisch natuur reservaat ,bij  Sixt fer a cheval. Ik heb er zo’n 20km gelopen,  een omgeving met enorm veel watervallen,  eeuwige sneeuw en uitlopers van gletsjers. Een fantastische ervaring. Zo heb ik de relaxstand weer aangenomen en ervaar ik opnieuw hoe belangrijk t is om de rust op te zoeken en te vinden.

Ik kijk naar de paarden. Ondanks de irritante vliegen rond hun ogen zijn ze ontspannen. Kwestie van aandacht verleggen denk ik. Paarden en honden,  ze zijn mijn maatjes in mn leven. Ze helpen me “aarden” en relativeren . Ik begin weer steeds meer behoefte te krijgen aan mn eigen hond . Binnen niet al te veel jaren zal t paragliden plaats gaan maken voor t maatje die mee gaat tijdens mijn reizen. Ik ben benieuwd welke harige vriend er op mijn pad komt!