Nature calls

4 maart 2020 - Fraser Range, Australië

Ik had in Esperance al een heerlijke trail gelopen in het NP,maar mijn lijf vraagt om meer... Ze wil zwoegen, zweten, kreunen en zelfs een beetje pijn voelen. Dat klinkt behoorlijk Spartaans, maar het is juist liefdevolle aandacht. Bewegen is goed, te lang stilstaan is achteruitgaan. Naast al dat gehang achter 't stuur wil ze op haar donder krijgen. Bovendien had ik afgelopen tijd 2 buikoperaties in 5 weken en daar word je niet mooier er fitter van... 

Ik krijg haar terug m'n lijf en dat voelt fijn. Elke ochtend doe ik trouw een tijdje buikspieroefeningen achter in m'n Holden Commodore.Planking en childpose, 't kan allemaal. M'n matras wordt 'n yogamat en men heeft geen idee wat zich in die schuddend auto afspeelt. Onvoorstelbaar wat je op krap 4 vierkante meter kunt uitvreten hahaha. Ik heb helemaal geen huge camper nodig hahaha.

Via Salmon gums reed ik naar t noorden naar Norseman. Daar een beetje sightseeing en dikke vrienden geworden met n local. De stefford hunkerde naar voedsel en aandacht.Een stuk brood met kaas en deze magere schat liep het hele stadje aan mn zij. 
Aangekomen bij Fraser range trof ik n outback oase. Ik verbleef 2 nachten op deze heerlijke plek om lekker actief te zijn. Huppekee,op pad,de prachtige natuur in.
Ik liep er 2 trails. Mooie vergezichten,  bijzondere boomvormen,brutale papegaaien,  emu’s , kangeroos, arenden,  geiten en n trage vette lizzard. Dat was mn score onderweg. Op de top van mnt. Pleasent schreef ik mn naam in t gastenboek wat in de microwave zat. Ándere gasten hadden ook n bobtail gezien, huh? Ik had geen hond gezien, laat staan n bobtail..
Bij terugkomst op t camp vroeg ik de caretaker er naar. Ik had dus wel degelijk n bobtail gezien, die slome lizzard! Tussen de bedrijven door vroeg ze achteloos op ik de python ook tegengekomen was..Pardon  de python???
Er woonde een flinke jongen op het terrein. Ze liet me een van zn favoriet plekjes zien. Voorzichtig opende ze n schuurtje met n uikeping onder de deur… Er volgde een grondige inspectie van t duistere vertrek, maar Monty was niet thuis..Dan maar wat foto’s van hem. Wow,ik zag  een enorm beest die zich om n paal gekronkeld had. Gewoon vlakbij de campkitchen..Brrrr, ik was nu  voorbereid op onze ontmoeting. Ik ben m echter nooit live tegengekomen,hij liet t afweten. Intrigerend en afschrikwekkend tegelijk. Het prikkelt mn nieuwsgierigheid en levenslust .Net zoals zoveel hier in dit bijzondere land.(my) Nature calls..
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Marianne:
    4 maart 2020
    Wat heerlijk. Geniet daar!
    Maar eh... "nature calls" betekent dat je nodig moet. ;-)
    Tja, da's mijn beroepsdeformatie dan weer.
  2. Ank:
    6 maart 2020
    Topper!! Fijn dat je zo geniet.