encore en route en France...roadtrip 2016..on-y-va !

Wat voel ik me toch een bevoorrecht mens af en toe.

Goede gezondheid, baan waardoor geld te besteden , nieuwsgierige geest en een heleboel levensenergie

Het is dit jaar al de 4e keer dat ik op reis ga en ik vind het heerlijk !

Een beetje gehaast vertrek ik de dag nadat Emiel zn bachelor uitreiking gehad heeft richting t zuiden.Voor het weer hoef ik het niet te doen, het is een heerlijke nazomer.De reis verloopt prima, ik hou van autorijden en ga mee met de flow in het verkeer.

Hoe anders was dat jaren geleden...Ik kan me er bijna niets meer bij voorstellen, maar er was een tijd dat het zweet me uitbrak wanneer ik slechts van Drachten naar Sneek moest rijden.Kwestie an doorzetten, jezelf een doel stellen en de vijand, je eigen angst, recht in de ogen kijken.

Sinds ik voor een andere levensstijl gekozen heb heb ik die vijand regelmatig ontmoet, maar eigenlijk heeft het ertoe geleid dat hij nu gemaakt heeft dat ik mn beste vriendin ben geworden. Vertrouwen op jezelf, dat wens ik iedereen toe.

MIjn uitdaging voor deze zomervakantie is een taalcursus te volgen in Montpellier. Een week een intensieve training in deze geweldig mooie taal, in het land waar ik zoveel van hou, om meer uit mijn verblijf hier te halen.

Communicatie is immers de sleutel voor verbinding.. woorden, ogen, handen,lijven,lichaamstaal...communicatie..

Na een fijne eerste dag strijk ik neer in Langres, ongeveer 200km boven Lyon. De kop is eraf en morgen hoef ik nog maar zo`n 325 km te rijden voor mijn eerste reisbestemming : Aurel. Een van de fijnste plekken in Frankrijk voor mij.Om daar Mareicke en Frédèric te bezoeken en te acclimatiseren na een periode van keihard werken.

Per toeval ontdek ik een camping op slechts een paar honderd meter afstand wanneer ik bij Langres de peage verlaat..Een waakpoedel komt me huppelend tegemoet en wijkt niet van mn zijde. Het is een soort van kerkhof voor boerenmachinerie waar ik ben beland. De kippen vertoeven in een pipowagen en het voelt goed. Het biertje smaakt heerlijk en ik geniet van mn eerste nachtje slapen achterin mn auto...

De volgende dag lekker loom opgestaan en op mn dooie gemakje richting la Drome gereden. Alsof ik niet weggeweest was, slechts een paar maanden geleden was ik hier.

Toen prachtig blauw, nu droog en geel...Maar het voelt goed en lekker warm.Deze omgeving verveelt nooit mmmmm.

Ik wordt hartelijk ontvangen door Frédèric, we pakken de draad gewoon weer op.Breng een fijne avond door met Mareicke en verwen haar met Nederlandse thrillers voor de koude winteravonden.Ik oefen mijn frans, ontdek nieuwe plekjes en ik heb weer een paar heerlijke dagen gehad ! La Drome est magnifique !

Tijdens mijn vertrek richting Montpellier kom ik erachter dat ik inmiddels zo gewend ben om óf in de auto te slapen óf bij locals dat ik deze keer zelfs mn tent vergeten ben ! Hoe dom kun je zijn...Ach, deze nieuwetijdsgypsy redt zich wel, slapen in n stationcar is heel gewoon in Australie en laat mij dan maar gewoon een nieuwe trend invoeren op de Europese campings.Is best comfortabel in je eentje en geeft een groot gevoel van vrijheid.

Ik vertrek zondagochtend de 18e al vroeg via Bourdeaux, Dieulefit en Nyons verder naar het zuiden.Het is een bekende omgeving voor mij ...Ik was hier veel vaker en heb goede herinneringen aan deze prachtige omgeving. Nyons is een très joli village village.Uiteraard stond de pizzabakker er weer zoals altijd wanneer ik mn auto daar op de parkeerplaats probeer kwijt te raken.De tijd heeft er stilgestaan...Beetje rondgezwalkt, herinneringen opgehaald en genoten van de fijne sfeer daar. Nyons, la Drome Provencale....prachtig !

Via Vaison la Romaine verder afgedaald en rond 18uur reed ik, totaal verkeerd. Montpellier in. Het drukste moment van de dag, omleidingen, tomtom overstuur, keep it cool..no worries..getoeter..maar uiteindelijk gearriveerd bij ma famille accueil waar ik de komende 6 nachte mee zal gaan draaien in het gezin.

Hum, ik was er al een beetje bang voor, het was een behoorlijk traditioneel gezin met een vader, moeder, een stel gedienstige kinderen en een flinke mate van orde en regels....Hum..niets voor mij dus, vrije vogel die ik ben..De vrouw des huizes was precies even oud als ik en ze verwachtte dat ik haar net als de rest van de logés madame noemde...Oké..ik pas me aan, maar om te zeggen dat het goed voelde..NEE .

De vader gluurde regelmatig naar me en ik ben heel benieuwd wat hij van deze vrije vogel dacht..hij vond het zeer ongewoon dat ik op blote voeten door het huis liep en ik voelde zn ogen regelmatig in mn rug prikken.Hij zwaaide duidelijk de scepter en keek toe of iedereen zn afwas wel netjes in de machine stopte en opruimde !

Pfff, koffie na het eten was zeer ongewoon, ik kreeg van mevrouw wel, maar van meneer moest ik oude koffie opwarmen in de magnetron hahaha.

Ook was het een beetje lastig om wat later aan te schuiven ivm de activiteiten van mijn taalinstituut..Jazeker, er werd wat bewaard, maar alleen wanneer je van koude aardappelen hield..

Ach, al met al was het een bijzondere ervaring om in een Frans gezin mee te draaien, ik heb gewoon een beetje pech gehad dat ik van een ander pluimage ben. Mijn medestudenten hadden andere ervaringen, veel gastvrijheid en veel gesprekken in het Frans.Aan het eind van de week kwamen ze een beetje los, de sfeer aan tafel ( we waren met zn 11-en) werd losser en er verscheen zelfs een lachje om de mond van mevrouw Anne. Toen ik meehielp met het afruimen scoorde ik punten en zette ze spontaan een kop verse koffie voor me. Jean-Luc keek steels naar me en ik kreeg het een beetje benauwd van het strakke keurslijf in deze familie.

Brrrr, na een week is het hier genoeg voor mij en treed ik de vrijheid weer tegemoet en duik ik lekker achterin mn minicampertje.Geen gehaast om op tijd aan tafel te moeten zitten en geen controle of alles op de juiste plek in de vaatwasser staat.Wat ben ik blij met mijn vrije geest, geen gedoe met al die regels in huis , de traditionele vader/moederrol .Ik de strenge uitdrukking van Anne niet missen , het deed me denken aan een oude hoofdzuster. Ik zal het ook niet  missen om Jean-Luc met zn stevige postuur in zn pyama de lampen te zien controleren in de woonkamer en keuken wanneer hij gaat slapen om 22.00 !

Ik voelde me een beetje een piraat op een cruiseschip, een bonne vivant in deze strikte omgeving. Ik had echter mijn eigen maatregelen genomen hahaha,s`avonds kon ik op mn eigen balkonnetje genieten van een paar glazen vin rosé, terwijl de famille al lang en breed , na het zingen van enkele kerkelijke liederen, lag te knorren.

Heerlijk om zo lekker de dag te overdenken en om braaf mijn huiswerk te maken.Om even weer leerling te zijn en me zelfs een beetje kind te voelen die stiekum geniet van wat glazen wijn;-)