Donder, bliksem,heksen en kabouters.

Na 2 fijne dagen in Bad Tolz in Beieren te zijn geweest was het weer tijd om door te trekken.Ik was aangenaam verrast door de mooie omgeving daar. s Winters een skiegebied en nu zat mogelijkheden om lekker te lopen.Met de kabelbaan heb ik me boven op de Blomberg af laten zetten om vervolgens een mooi loopje naar beneden te kunnen maken. Prachtig weer hier gedurende de 2 dagen, terwijl het overal in Europa flink van slag was. s Avonds kwam daar verandering in, donkere wolken pakten zich samen en een stilte kondigde zich aan...Vreemd dat je het naderend onheil zo goed kunt aanvoelen. De krekels en vogels vallen stil om vervolgens plaats te maken voor noodweer dat in alle hevigte los barstte.Terwijl ik in m n auto lag en probeerde wat in slaap te komen, kletterde de regen op t dak en flitste het aan alle kanten om me heen. Het heeft zeker 1,5 uur geduurd.Dacht ik dat t over was, begon t gewoon opnieuw. Het bleef hangen in het dal.Even werd t wel heel erg spannend,de bliksem sloeg vlakbij keihard in..Vlak naast me stond een hoge paal met n naaldloze dennenboom erop. Oeps, zou het bij die paal kunnen inslaan om vervolgens precies op mn auto neer te kunnen komen??Auto tijdens t noodweer verzetten was geen optie, dan maar n vluchtplan bedenken en de paal nauwlettend in de gaten houden..Achterklep open om snel mn auto te kunnen verlaten..You never know..Zeker met alles wat er de laatste dagen mis was gegaan kon ik van alles verwachten. Zowel mn zonnebril als leesbril waren gesneuveld,ik had inmiddels plots een ontstoken oog en nu ook nog n paal op mn auto zou me niets verbazen.

Deze keer ontsprong ik de dans.Zo plots als het noodweer in alle hevigheid losbarstte, hield het opeens ook weer op en was daar weer de stilte. De krekels namen de vertrouwde nachtelijke geluiden weer voor hun rekening , de paal was ongeschonden en het was goed...

Met een opgefriste heldere lucht reed ik de volgende ochtend richting Frankrijk. Niet via de snelwegen, nee lekker relaxed met 90 km binnendoor. Om via de Bodensee naar mn volgende bestemming in Ruffieux te koersen.Nog even lekker n duik genomen en gechilled aan het meer,weinig toeristen nog, maar s`zomers breekt de hel hier los!

Ik vond een camping in Stuhlingen in het zwarte woud. In deze omgeving wasik nog nooit geweest.Wandel en fietsparadijs.Camping an der Wutach.Een soort kabouterdorp was het. Zo`n camping wat eigenlijk geen camping is maar een verzameling van bouwwerken met allerlei opsmuk.Alles kon en mocht hier. Een bonte verzameling van kitchattributen, eftelingspullen,veranda`s en zelfs een minidraaimolen.Ik heb mn ogen uitgekeken, het bleek een pleisterplek te zijn van 2 families met allerlei aanhang.Ik werd aangesproken door een soort "groepsoudste'die mij vanaf zijn veranda al een tijdje had gadegeslaan.Het ijs was snel gesmolten want hij had n katalisator bij zich : een schattige bastaard terrier die gelijk voor mij op zn rug ging liggen.Een teken voor de baas dat ik "goed volk"was. Sport verbroedert, maar dieren ook is mijn ervaring. Met hun huisdieren weet je mensen recht in hun hart te raken !Ik werd in no time ingewijd in de constructies van de families en de historie van dit kampement. Toen s`avonds het noodweer opnieuw losbarstte werd mij een voortent ter beschikking gesteld door de tandenloze buurman met ontbloot bovenlijf..Erg vriendelijk, maar laat maar...

Vlak langs de Zwitserse grens vervolgde ik de volgende dag mn trip. Ik trakteerde mezelf bij n konditorei op kaffee und kuchen, maakte een rondwandeling door het historische stadje waar heksen een grote rol gespeeld hebben. Ik geloof er wel in, heksen, wijze vrouwen,die dicht bij de natuur en hun intuitie stonden.Die hun tijd ver vooruit waren en niet erkend werden als hooggevoelige zielen.Ze zijn er nog steeds, zij het nu in een modern jasje ;-).

Opnieuw barstte er onderweg een hevig onweer los. Ik besloot voor safe te gaan en zette koers naar een camping 20kmboven Besancon. Een eenvoudige camping met uitzicht op het Juragebergte.Nederlandse eigenaren, die mij konden helpen bij het vinden van n huisarts. Ik had inmiddels een behoorlijk dik oog, niet handig tijdens t paragliden. De infirmière introduceerde bij le docteur en binnen 5min. Stond ik weer op de stoep met recepten voor n zalfje en druppen. Conjunctivitis alias “soepoog”. Niet echt charmant, maar gelukkig snel te verhelpen.

Gisteravond ben ik via wat pittige begweggetjes aangekomen in Ruffieux, vlakbij Aix les Bains.Al bumperklevend jaagden verschillende automobilisten mij de berg op en af. Ik had mn auto vantevoren moed ingesproken en geprezen opdat ie me niet opnieuw in de steek zou laten. Ik kan er maar niet aan wennen dat machogedrag van Franse automobilisten,sorry..Het gaat helemaal nergens om want even later rij je vlak achter elkaar weer braaf 50 door n dorpje.Opgefokt gedoe,bah !

Vandaag een rustdag, samen met een stel andere Nederlandse piloten hebben we een kampementje gemaakt waar het goed toeven is. Voor t eerst dit jaar lig ik aan het zwembad, ik geef de voorkeur aan natuurwater, maar ik ben de enige hier, de vogels fluiten en het water is verkoelend. De zon schijnt fel, mn oog knapt op, mn lijf is in goede conditie.M`n knie houdt het goed ondanks de meniscusblessure van vorig jaar.Morgen gaan we vliegen. La vie est belle !