Allez, marchez !

15 juni 2017 - Le Pont-de-Montvert, Frankrijk

Na een wat onrustige nacht, slapen met een stel vreemden van allerlei pluimage op één kamer is niet mn dagelijkse bezigheid , verliet ik rond 8uur Bouchet Saint- Nicolas.Ik was gewaarschuwd voor opnieuw naderend noodweer. Om 14u zou de hel losbarsten in Pradelles, nog zo`n 22 km te gaan.

Flink tempo dan maar inzetten. Onderweg veel oorlogsmonumenten, de Fransen herdenken hun helden veel en goed zichtbaar.

Via mooie landelijke paadjes belandde ik tussen deweilanden. De nevel hing nog wat in t dal, er wasenorm veel water gevallen..Onderweg veel ploeterende 75+ers, tanige mannetjes, type goedaardige kabouter compleet met ringbaardje en wandelstok. Superstoer vond ik ze,dikke pret hadden ze ook.

Op n gegeven moment was de route ondergelopen en ik dacht slim te zijn door via t weiland verder te huppelen..Even ging t gesmeerd,maar al snel werd t n kwestie van springen en soppen door de plassen. Mn goretex wandelschoenen zogen alle nattigheid op, en nog 15 km te gaan..Niet echt handig, een zeurend gevoel onder mn voeten kondigde zich aan..blaren op komst..

Maar t tempo moest vastgehouden worden.Via de zompige wegen bereikte ik Landos, waar ik eerst nog dacht dat ze aan de weg aan t werken waren. Dat was ook zo, maar in n andere context..Het noodweer had dit dorp enorm zwaar getroffen, de hele weg door t dorp was weggeslagen, leidingen lagen bloot, autos waren her en der meegesleurd en groepjes verslagen dorpelingen schoolden samen ..

Alsof er een bombardement was geweest, tragisch om te zien en ik hoorde de dag erna dat er een dode was gevallen tijdens een reddingsactie van een dorpsgenoot. Brr, ik verliet t rampgebied en stapte flink door richting Pradelles.

Wolken stapelden zich op, er vielen enkele druppen en ja hoor,net voordat ik t enige kleine cafeetje bereikte op de hele route, barstte de eerste bui los.Tijd voor cafe & tarte maison d`abricot,.

Na een half uurtje was t een beetje opgeklaard en snelde ik me op weg naar de eindbestemming :Pradelles.Mn voeten deden inmiddels kolere pijn!

Aangekomen in t stadje , snel mn gited`etappe opgezocht. Het was totaal anders dan het onderkomen van de vorige dag. Gewoon ondergebracht in n huis, 2 trappen op en veel kitch.met een slissende gastheer die moeilijk te verstaan was

Het maakte me allemaal niets uit, zolang ik die schoenen maar snel uit kon trekken. Terwijl buiten de regen met bakken uit de lucht viel, "likte ïk mn wonden..: onder rechter voet 2 enorme blaren, teennagel re grote teen een beetje blauw...bleek na 3 dagen los te gaan zitten.. Tijd voor een enorme powernap.

s`Avonds de maaltijd genoten met nog een wandelaar en onze gastheer, die zich enorm uitgesloofd had om ons te laten proeven van verschillende locale producten. Het werd een gezellig samenzijn en ondanks zn geslis konden we t goed pratende houden.

Heerlijk geslapen in n comfortabel bedje met de ramen open.Gebruik gemaakt van de badkamer met een keur aan beschikbare produkten. Alsof je bij familie logeerde, een hele persoonlijke touch gaf deze Fransman aan zijn etablissement.

De volgende ochtend heb ik t kleine Pradelles verkend met een mooi middeleeuws oud centrum . Daarna pikte de malle postale ( shuttlebus) me op om me weer naar le Monestier sur Gazeille terug te brengen. Het echte begin van Stevensons route begon daar, het was even goed zoeken naar de gedenksteen/esplanade Stevenson...Maar ik heb m gevonden, op n braakliggend stukje terrein...Vanwege wegwerkzaamheden hadden ze m ergens tijdelijk gedumpt,,weinig respectvol voor zo`n populaire idealist.

Ik vervolgde mn weg naar de camping waar ik 2 dagen eerder begonnen was. Slechts 2 dagen, maar gevoelsmatig veel en veel langer...Heerlijk om in september weer dedraad op te pakken en beter voorbereid met blaarpleisters weer een paar etappes zuidelijker op pad te gaan.

Na een verkoelende douche reed ik richting de Cevennes, waar ik een plekje op de munipal in le Bleymard vond.Aan n stroompje,met de voeten in te water, keek ik terug op n heerlijke ervaring.

De ochtend erna zou ik Marianne treffen in le pont de Montvert waar een dorpsfeest zou beginnen..Om vervolgens een paar dagen samen te genieten van deze prachtige, ruige,pure omgeving .


 


 


 


 


 

Foto’s

2 Reacties

  1. Petra:
    23 juni 2017
    Super foto's Liesbeth!!!
    Geniet weer van je verhalen en dus avonturen.......
    Mooie route zo te zien!
    Geniet ervan!
    Liefs, Petra
  2. Greetje Aardema:
    25 juli 2017
    Wat weer een avontuurlijk reisverhaal, ga zo door, met je prachtige
    Verhalen. Weer heel wat ervaringen rijker geworden.
    Veel succes met je volgende avontuur.