Afscheid...
17 januari 2015 - Manilla, Australië
Terwijl de auto over de weg sjeest...het rode zand achter zich latend...voel ik dat dit het moment van afscheid is...Ik heb er moeite mee. 
Ik reis van de outback in Queensland naar de country in NSW...Op weg naar Manilla waar m`n franse vriend Fréderic woont gedurende 3 mnd.per jaar.
Het is vlakbij Tamworth waar binnenkort het jaarlijkse country music festival start..
Genoeg reden om daar een kijkje te nemen, een beetje over de straten te slenteren en van het countrygebeuren te genieten..
Veel hoeden, baarden, boots, music, jurken,tattoos...en de meest prachtige gitaren...
Het is leuk,maar ik voel dat mijn hart ergens anders is....... 
Ik mis de rode aarde weer...de kangeroos...de ruimte..
de ruigheid en puurheid..
M`n verblijf hier betekent op meerdere manieren een afscheid...maar des te meer vertrouwen op wat voor mij belangrijk is in het leven...ik blijf vast houden aan het goede in mensen,..eerlijkheid..delen..en leven in liefde..Leef in vertrouwen dat alles wat je met goede intenties in de wereld zet, uiteindelijk naar je terugkomt..
Je kunt dingen proberen weg te stoppen, maar uiteindelijk komt het op een moment weer naar boven...zoals de hoeveelheid ijzeren vaten die ik onderweg vaak tegen kwam..ze kwamen aan de oppervlakte..roestig en vol gaten..
Toen ik mijn plannen om alleen door Australie te gaan reizen kenbaar maakte ,hoorde ik vaak : dan zul je jezelf wel tegen komen !
Ja,natuurlijk..elke dag .. en...?
Niets mis mee...goed om jezelf tegen te komen...niet altijd leuk, maar wel een kans om te leren...Ik grijp tegenslag of pijnlijk momenten zoveel mogelijk aan als een kans om te groeien..Om te reflecteren...en kom telkens weer tot de conclusie dat eerlijkheid naar jezelf en je omgeving het belangrijkste is...
Het houd me op "mijn" pad...
Angst kan een verlammende emotie zijn...maar interessant om te onderzoeken..Angst voor vliegen...controleverlies...massa`s...het onbekende...verdriet..de toekomst..verlies van vrijheid.....eenzaamheid.....duisternis.....confrontatie....afwijzing....Ik ben het allemaal tegengekomen..
Ik kan het niet...emoties/gebeurtenissen ergens in `n laadje stoppen en dingen "blocken"...Het verstikt me..Ik door-leef....leef door....
Ik heb afscheid genomen van een belangrijk deel van mijn reis, maar heb gevoeld, ervaren,herkend, erkend,gevonden...En weet dat het slechts een tijdelijk afscheid is... 
mooi ,de cyclus van ontdekken en hervinden
karen haanstra
De zon die langzaam ondergaat
Gedachten die je achterlaat
Van wat verdwijnt
En dat wat blijft
Zoals de straten in het ochtendlicht
De chaos en het evenwicht
En de hemel in je hoofd
En de eeuwigheid die niet bestaat
En de stilte die wordt weggepraat
Omdat je altijd rond de kern draait
Er is zoveel om te zien
Je ziet het met je ogen dicht
Voor je valt…..in slaap
Maakt niet uit wanneer of waar
Alles danst dan door elkaar
Wat voorbij is komt weer terug
Zoals de wolken in de lucht
De nachten die je nooit vergeet
De dagen die je hebt gedeeld
De tijd die alle wonden heelt
En de eenzaamheid die mooier is
Dan het feest waar je wordt uitgewist
In een massa die zichzelf verliest
En de deur die altijd openstaat
En de liefde die je binnenlaat
En je houdt je adem in
Er is zoveel om te zien
Je ziet het met je ogen dicht
Voor je valt…..en slaapt
Maakt niet uit wanneer of waar
Alles danst dan door elkaar
Wat voorbij is
Komt weer terug
Zoals de wolken
In de lucht
De stroming die je niet vertrouwt
Het web dat je gevangen houdt
De weg naar boven uit het dal
En de waanzin die je voor je ziet
Het masker dat de huid verstikt
En dan de ruimte en het licht
En de sneeuw die op de daken lag
In een stad waar je de hemel zag
In een huis waar je gelukkig was
Gras
De maan die door het dakraam schijnt
En de armen waar je in verdwijnt
En de ogen die oneindig zijn
Er is zoveel om te zien
Met je ogen dicht
In het schemerlicht
Stef Bos
Succes met het naderende afscheid, maar geniet ook vooral van je laatste dagen!!
Mijn avontuurtje begint komende week. Als ik weer terug ben spreken we elkaar weer!
Veel liefs,
Klasien